ΑΠΡ. 2005 - Έγκριση Α΄ φάσης ΣΧΟΟΑΠ από το Δημοτικό Συμβούλιο Αιγείρας

Στις 8 Α­πρι­λί­ου 2005 συ­νε­δρί­α­σε το Δη­μο­τι­κό Συμ­βού­λιο Αι­γεί­ρας με πρώ­το θέ­μα στην η­με­ρή­σια διά­τα­ξη την “έ­γκρι­ση Α΄ φά­σης και κα­τευ­θύν­σεις για την εκ­πό­νη­ση της Β΄ φά­σης της με­λέ­της Σχέδιο Χωρικής Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης διοι­κη­τι­κών ο­ρί­ων Δή­μου Αι­γεί­ρας”.

Α­μέ­σως με­τά την έ­ναρ­ξη της συ­ζή­τη­σης ο Πρό­ε­δρος του Σώ­μα­τος Χρή­στος Λυ­μπε­ρό­που­λος έ­δω­σε το λό­γο στη με­λε­τή­τρια κ. Χρύ­σα Διο­νυ­σο­πούλου η ο­ποί­α α­νέ­φε­ρε τα ε­ξής: Με­τά την πα­ρου­σί­α­ση της Α΄ φά­σης και τη τή­ρη­ση της προ­βλε­πό­με­νης α­πό το Νό­μο συμ­με­το­χι­κής συ­νερ­γα­σί­ας ό­λων των φο­ρέ­ων δια­μορ­φώ­θη­κε έ­να τρί­το σε­νά­ριο :

Ε­ΝΑΛ­ΛΑ­ΚΤΙ­ΚΟ ΣΕ­ΝΑ­ΡΙΟ Η­ΠΙΑΣ ΠΑ­ΡΕΜ­ΒΑ­ΣΗΣ Ι­Ι­Ι

1. ΓΕ­ΝΙ­ΚΑ

Ό­πως α­να­φέ­ρε­ται α­να­λυ­τι­κά στο κε­φά­λαιο Α6 της μελέ­της “Προ­κα­ταρ­κτι­κή πρό­τα­ση, Στρα­τη­γι­κοί στό­χοι”, για να δια­τυ­πω­θούν προ­τά­σεις για την χω­ρι­κή ορ­γά­νω­ση του Δή­μου, δια­μορ­φώ­νε­ται έ­να πλαί­σιο Γε­νι­κών στρα­τη­γι­κών - προ­γραμ­μα­τι­κών στό­χων, με κα­τεύ­θυν­ση την α­νά­πτυ­ξη και την προ­στα­σί­α του πε­ρι­βάλ­λο­ντος, που εί­ναι οι α­κό­λου­θοι:

1. Ο προσ­διο­ρι­σμός της χω­ρι­κής ταυ­τό­τη­τας της πε­ριο­χής ως μί­ας ε­νό­τη­τας ή­πιας και ε­ξει­δι­κευ­μέ­νης μορφής του­ρι­σμού σε συν­δυα­σμό με γε­ωρ­γι­κές καλ­λιέρ­γειες και κτη­νο­τρο­φι­κές εκ­με­ταλ­λεύ­σεις πα­ρα­δο­σια­κής και οι­κο­λο­γι­κής μορ­φής.

2. Ο προσ­διο­ρι­σμός ορ­γανω­μέ­νων χω­ρι­κών υ­πο­δο­χέ­ων βιώ­σι­μων πα­ρα­γω­γι­κών δρα­στη­ριο­τή­των κυ­ρί­ως του πρω­το­γε­νούς και τρι­το­γε­νούς και συ­μπλη­ρω­μα­τι­κά δευ­τε­ρο­γε­νούς το­μέα, με ε­ντο­πι­σμό στην με­τα­ποί­η­ση των α­γρο­τι­κών προ­ϊ­ό­ντων.

3. Η δρα­στι­κή α­να­βάθ­μι­ση της οι­κι­στι­κής ταυ­τό­τη­τας των οι­κι­σμών με προ­στα­σί­α και α­νά­δει­ξη των ι­στο­ρικών στοι­χεί­ων, κτι­ρί­ων και της πο­λε­ο­δο­μι­κής τους ορ­γά­νω­σης, προσ­διο­ρι­σμό της ι­διαί­τε­ρης ταυ­τό­τη­τας του κα­θε­νός, και κά­λυ­ψη του με­γα­λύ­τε­ρου πο­σοστού των οι­κι­στι­κών α­να­γκών κυ­ρί­ως μέ­σα στο υ­πάρ­χον κτι­ρια­κό α­πό­θε­μα.

4. Η δια­τή­ρη­ση, προ­στα­σί­α και ανά­δει­ξη των πλού­σιων φυ­σι­κών, πο­λι­τι­στι­κών και αρ­χαιο­λο­γι­κών πό­ρων, της αι­σθη­τι­κής του το­πί­ου και της γε­νι­κό­τε­ρης προ­στα­σί­ας του πε­ρι­βάλ­λο­ντος.

Για την ε­πί­τευ­ξη των στό­χων αυ­τών δια­μορ­φώ­νε­ται κατ’ αρ­χήν το Δο­μι­κό Σχέ­διο Χω­ρι­κής Ορ­γά­νω­σης του Δή­μου, το ο­ποί­ο δεν δια­φο­ρο­ποιεί­ται, ου­σια­στι­κά, ως προς τις βα­σι­κές κα­τευ­θύν­σεις, μέ­σα α­πό τα προ­τει­νό­με­να ε­ναλ­λα­κτι­κά σε­νά­ρια, για­τί σχη­μα­τί­ζε­ται μέ­σα α­πό τις δυ­ναμι­κές που α­να­πτύσ­σο­νται σε ε­πί­πε­δο Χώ­ρας και Πε­ρι­φέ­ρειας, που ε­ξει­δι­κεύο­νται σε ε­πί­πε­δο Δή­μου.

Μέ­σα α­πό τα σε­νά­ρια των προ­τά­σε­ων της με­λέ­της, προσ­διορί­ζε­ται: 1. η δυ­να­τό­τη­τα πραγ­μα­το­ποί­ησης του Δο­μι­κού Σχε­δί­ου Χω­ρι­κής Ορ­γά­νω­σης του Δή­μου, κα­τά ε­νό­τη­τες και φά­σεις, χω­ρίς να α­ναι­ρού­νται ή να α­να­τρέ­πο­νται οι βα­σι­κές κα­τευ­θύν­σεις οργά­νω­σης της πε­ριο­χής, και 2. η δυ­να­τό­τη­τα χρη­σι­μο­ποί­ησης συ­γκε­κρι­μέ­νων μη­χα­νι­σμών, οι ο­ποί­οι μπο­ρούν να δια­φο­ρο­ποιού­νται (μέθο­δος ε­φαρ­μο­γής) χω­ρίς ό­μως να α­να­τρέ­πε­ται το Δο­μι­κό Σχέ­διο Ορ­γά­νω­σης της πε­ριο­χής.

Το Δο­μι­κό Σχέ­διο Χω­ρι­κής Ορ­γά­νω­σης του Δή­μου, κα­θο­ρί­ζει τους ά­ξο­νες α­νά­πτυ­ξης του Δή­μου που εί­ναι:

1. Ο κα­θο­ρι­σμός 4 χω­ρι­κών α­να­πτυ­ξια­κών ε­νο­τή­των στα ό­ρια του Δή­μου. 1ος Ά­ξο­νας – ε­νό­τη­τα Α­νά­πτυ­ξης: Αι­γεί­ρα – Αι­γές – Μο­να­στή­ρι – Σε­λιά­να – Πε­ρι­θώρι. 2ος Ά­ξο­νας – ε­νό­τη­τα Α­νά­πτυ­ξης: Αι­γεί­ρα – Α­μπε­λό­κη­ποι – Ό­α­ση – Συ­νε­βρό. 3ος Ά­ξο­νας – ε­νό­τη­τα Α­νά­πτυ­ξης: Α­μπε­λό­κη­ποι – Βε­λά – Ε­ξο­χή. 4ος Ά­ξο­νας – ε­νό­τη­τα Α­νά­πτυ­ξης: Αι­γεί­ρας – Μάρ­μα­ρα - Λα­μπι­νό

2. Η ιε­ράρ­χη­ση και ορ­γά­νω­ση του οι­κι­στι­κού δι­κτύ­ου και ο προσ­διο­ρι­σμός του, κατ΄ αρ­χήν, ρό­λου των οι­κι­σμών και συ­γκε­κρι­μέ­να: 1. Η Αι­γεί­ρα, ως κέ­ντρο διοι­κητι­κό, του­ρι­στι­κό και πο­λι­τι­στι­κό, με έμ­φα­ση στον πο­λι­τι­σμό σε δια­δη­μο­τι­κό ε­πί­πε­δο. 2. Η ε­νό­τη­τα Α­μπε­λο­κή­πων – Χρυ­σαν­θί­ου ως ε­ξαρ­τη­μέ­νο α­πό την Αι­γεί­ρα ε­νι­σχυ­μέ­νο α­γρο­του­ρι­στι­κό κέ­ντρο με διοι­κη­τι­κή διάρ­θρω­ση για την δια­χεί­ρι­ση της α­γρο­τι­κής πα­ρα­γω­γής και ε­ξει­δι­κευ­μέ­νων ή­πιων μορ­φών του­ρι­σμού. 3. Η ε­νό­τη­τα Σε­λιά­νας ως ε­νι­σχυ­μέ­νο κέ­ντρο του­ρι­στι­κού και αρ­χαιο­λο­γι­κού πάρ­κου, με διοι­κη­τι­κή διάρ­θρω­ση για δια­χεί­ρι­ση ε­ξει­δι­κευ­μέ­νων μορ­φών του­ρι­σμού.

3. Η χω­ρο­θέ­τη­ση των χρή­σε­ων γης και οι κα­τευ­θύν­σεις και τα προ­γραμ­μα­τι­κά πλά­ι­σια των χρή­σε­ων γης, και συ­γκε­κρι­μέ­να για: - την οι­κι­στι­κή α­νά­πτυ­ξη Α & Β κα­τοι­κί­ας - τη βιο­τε­χνί­α – με­τα­ποί­η­ση, την πα­ρα­γω­γι­κή υ­πο­δο­μή, γε­ωρ­γί­α, κτη­νο­τρο­φί­α, δα­σο­πο­νί­α, α­λιεί­α, του­ρισμό.

4. Ο κα­θο­ρι­σμός των ει­δι­κών χω­ρι­κών πα­ρεμ­βά­σε­ων για την προ­στα­σί­α-α­νά­δει­ξη και α­ξιο­ποί­η­ση της πε­ριο­χής, οι ο­ποί­ες προσδιο­ρί­ζο­νται κα­τά ε­νό­τη­τες: 1. Στον κα­θο­ρι­σμό ζω­νών προ­στα­σί­ας και α­νά­δει­ξης των φυ­σι­κών πό­ρων του Δή­μου. 2. Στον κα­θο­ρι­σμό ζω­νών προ­στα­σί­ας και α­νά­δει­ξης των αρ­χαιο­λο­γι­κών χώ­ρων του Δή­μου. 3. Στον κα­θο­ρι­σμό ζω­νών πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κής προ­στα­σί­ας. 4. Στον κα­θο­ρι­σμό ζω­νών προ­στα­σί­ας, α­νά­δει­ξης, α­ξιοποί­η­σης οι­κι­στι­κών συ­νό­λων. 5. Η ορ­γά­νω­ση και ιε­ράρ­χη­ση του δι­κτύ­ου με­τα­φο­ρικής υ­πο­δο­μής 6. Οι κα­τευ­θύν­σεις α­νά­πτυ­ξης των λοι­πών δι­κτύ­ων υπο­δο­μής...

Στη συ­νέ­χεια η κ. Διο­νυ­σο­πού­λου α­να­φέρ­θη­κε ανα­λυ­τι­κά στα ε­ναλ­λα­κτι­κά σε­νά­ρια τα ο­ποί­α εί­χε πα­ρου­σιά­σει ο “Φ” εμπε­ρι­στα­τωμέ­να στο φύλ­λο του Μαρ­τί­ου 2004 με τί­τλο “Δύ­ο σε­νά­ρια “με παραλ­λα­γή””.

Η μα­κρο­σκε­λέ­στα­τη α­νά­πτυ­ξη της με­λε­τή­τριας πε­ριε­λάμ­βα­νε και τα ε­ξής:

...Ση­μειώ­νε­ται ό­τι η διέ­λευ­ση α­πό το βό­ρειο ά­κρο του Δή­μου των βα­σι­κών, ε­θνι­κού ε­πι­πέ­δου α­ξόνων, Π.Ε.Ο. (Ν.Ε.Ο.) Π.Α.Θ.Ε. και σι­δη­ρο­δρο­μι­κής γραμ­μής, δη­μιουρ­γεί προ­βλή­μα­τα δι­χο­τό­μη­σης του πα­λαιού - ι­στο­ρι­κού πυ­ρή­να του οι­κι­σμού της Αι­γεί­ρας, δεν εί­ναι ό­μως ο­ρα­τή, η ευ­νο­ϊ­κή για τον οι­κι­σμό, ε­πί­λυ­σή τους, πλην της προ­τεινό­με­νης χά­ρα­ξης της νέ­ας Π.Α.Θ.Ε., η ο­ποί­α δεν έ­χει ο­ρι­στι­κο­ποι­η­θεί.

Α­πό τις υ­πάρ­χου­σες, μη ο­ρι­στι­κο­ποι­η­μέ­νες προ­τά­σεις, τό­σο της χά­ρα­ξης της σι­δη­ρο­δρο­μι­κής γραμ­μής, ό­σο και της νέ­ας Π.Α.Θ.Ε., ση­μειώ­νο­νται τα ε­ξής:

Η χά­ρα­ξη της νέ­ας η­λε­κτρι­κής σι­δη­ρο­δρο­μι­κής γραμ­μής, συ­μπί­πτει κα­τά το με­γα­λύ­τε­ρο μέ­ρος, με την υ­πάρ­χου­σα χά­ρα­ξη, με α­πο­τέ­λε­σμα, να ε­πι­τεί­νο­νται τα προ­βλή­μα­τα δι­χο­τό­μη­σης, του ση­μα­ντι­κό­τε­ρου οι­κι­σμού και έ­δρας του Δήμου Αι­γεί­ρας.

Γι αυ­τό, και εφ’ ό­σον δεν εί­ναι πλέ­ον μα­χη­τό, το αί­τη­μα α­πο­μά­κρυν­σης ή υ­πογειο­ποί­η­σης της γραμ­μής, εί­ναι α­να­γκαί­ο να ε­πι­βλη­θούν ει­δι­κοί ό­ροι, στην με­λέ­τη και κα­τα­σκευ­ή του έρ­γου που θα ε­ξα­σφα­λί­ζουν:

1. Ι­κα­νο­ποι­η­τι­κή σύν­δε­ση των δύ­ο τμη­μά­των του οι­κι­σμού, που δια­χω­ρί­ζο­νται α­πό την σι­δη­ρο­δρο­μι­κή γραμμή, ώ­στε ο οι­κι­σμός να λει­τουρ­γεί. (Η σύν­δε­ση α­να­φέ­ρε­ται σε αυ­το­κί­νη­τα και πε­ζούς).

2. Αι­σθη­τι­κή α­πο­κα­τά­στα­ση του το­πί­ου, το ο­ποί­ο θα τραυ­μα­τι­στεί για την κα­τα­σκευ­ή α­νι­σό­πε­δων συν­δέ­σε­ων.

3. Προ­στα­σί­α των κα­τοί­κων του οι­κι­σμού α­πό την η­χο­ρύπαν­ση, με χρή­ση χα­μη­λών η­χο­πε­τα­σμά­των που δεν θα δια­κό­πτουν την ο­πτι­κή επα­φή των χώ­ρων.

Η νέ­α χά­ρα­ξη της Π.Α.Θ.Ε., προ­βλέ­πε­ται κα­τά το με­γα­λύ­τερο μέ­ρος της υ­πό­γεια, νό­τια της υ­πάρ­χου­σας χά­ρα­ξης, η ο­ποί­α, εφ’ ό­σον ι­σχύσει η πρό­τα­ση αυ­τή, θα α­πο­δυ­να­μω­θεί και θα εν­σω­μα­τω­θεί στις βα­σι­κές συλ­λεκτή­ριες της πό­λης, με δια­μορ­φώ­σεις νέ­ων κόμ­βων και συν­δέ­σε­ων, α­ξιο­ποί­η­ση του υ­πάρ­χο­ντος πλά­τους για ε­ξα­σφά­λι­ση χώ­ρων στάθ­μευ­σης και άλ­λων δρα­στη­ριο­τή­των (πο­δη­λα­τό­δρο­μος κλπ.)...

Το Δ.Σ. α­φού ά­κου­σε τον Πρό­ε­δρο έ­λα­βε υ­πό­ψη του και ό­λες τις σχε­τι­κές δια­τά­ξεις και με­τά δια­λο­γι­κή συ­ζή­τη­ση που έ­κα­νε,

Α­ΠΟ­ΦΑ­ΣΙ­ΖΕΙ

(ΚΑ­ΤΑ ΠΛΕΙΟ­ΨΗ­ΦΙΑ)

Με ο­κτώ (8) ψή­φους υ­πέρ ή­τοι των: Χρή­στου Λυ­μπε­ρό­που­λου (Προ­έ­δρου Δ.Σ.), Α­να­στα­σί­ου Γα­λά­νη (Α­ντι­προ­έ­δρου), Πα­να­γιω­τό­που­λου Ιω­άν­νη (Γραμ­μα­τέ­α), Πα­να­γιώ­τη Σταυ­ρό­που­λου (Α­ντι­δή­μαρ­χο), Θε­ο­φά­νη Νι­κο­λά­ου (Α­ντι­δήμαρ­χο), Kούρ­τη Άγ­γε­λου (Δ.Σ.), Νι­κο­λά­ου Νι­κο­λα­ϊ­δη (Δ.Σ.), Κορ­δού­λη Γε­ώρ­γιου (Δ.Σ.) ένα­ντι έ­ξι (6) κα­τά ή­τοι των: Αν­δρέ­α Οι­κο­νό­μου (Δ.Σ.), Πα­να­γιώ­τη Ρε­ντζή (Δ.Σ.), Δη­μήτριο Κο­λο­βό (Δ.Σ.), Χρή­στο Κα­τσού­ρη (Δ.Σ.), Νι­κό­λα­ο Φαρ­μά­κη (Δ.Σ.) και Πα­να­γιώ­τη Δη­μό­που­λο (Δ.Σ.)

1. Ε­γκρί­νει την Α΄ φά­σης της μελέ­της Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π. διοι­κη­τι­κών ο­ρί­ων Δή­μου Αι­γεί­ρας.

2. Ε­γκρί­νει να προ­ω­θη­θεί η Β΄ φά­ση της με­λέ­της Σ.Χ.Ο.Ο.Π.Π. με βά­σει τις κα­τευ­θύν­σεις και τις ε­πι­λο­γές του τρί­του ε­ναλ­λα­κτι­κού σε­να­ρί­ου ή­πιας πα­ρέμ­βα­σης ό­πως αυ­τό πα­ρου­σιά­στη­κε.

Ο Δ.Σ. κ. Αν­δρέ­ας Οι­κο­νό­μου εί­πε ό­τι: θε­ω­ρώ ό­τι έ­πρε­πε να έ­χει πε­ρισ­σό­τε­ρο χρό­νο το Δ.Σ. ώ­στε να με­λε­τή­σει τό­σο την δια­μορ­φω­μέ­νη πρό­τα­ση των με­λε­τη­τών σε σχέ­ση με την Α΄ φά­ση της με­λέ­της ΣΧΟ­Ο­ΑΠ και να κά­νει τις πα­ρεμ­βά­σεις και πα­ρα­τη­ρή­σεις που θα την βελ­τί­ω­ναν και θα την κα­θιστού­σαν πε­ρισ­σό­τε­ρο ρε­α­λι­στι­κή. Βε­βαί­ως κα­τά τη συ­ζή­τη­ση στο Δ.Σ. υ­πήρ­ξαν διορ­θώ­σεις και βελ­τιώ­σεις σε θέ­μα­τα τα ο­ποί­α ε­πι­ση­μάν­θη­καν α­πό τους Δ.Σ. ω­στό­σο θε­ω­ρώ ό­τι υ­πάρ­χουν και άλ­λα ζη­τή­μα­τα που έ­χουν σχέ­ση κυ­ρί­ως με το Δ.Δ. Μο­να­στη­ρί­ου και γε­νι­κό­τε­ρα τη 17η Ε.Ο. για τα ο­ποί­α θα μπο­ρού­σε να υ­πάρ­ξει του­λά­χι­στον πρό­βλε­ψη για την κα­λύ­τε­ρη α­νά­πτυ­ξή τους. Θέ­λω ε­πί­σης να το­νί­σω ό­τι συμ­φω­νώ σε γε­νι­κές γραμ­μές με τα α­να­φε­ρό­με­να στην επα­να­φο­ρά του Σχε­δί­ου Πό­λε­ως Αι­γεί­ρας πράγ­μα το ο­ποί­ο θε­ω­ρώ και ο­ρι­στι­κής ση­μα­σί­ας για την ορ­θο­λο­γι­στι­κή οι­κι­στι­κή και του­ρι­στι­κή α­νά­πτυ­ξη της πε­ριο­χής κα­θώς ε­πί­σης και με τα προ­βλε­πό­με­να για την προ­στα­σί­α της α­κτογραμ­μής. Τε­λειώ­νο­ντας θε­ω­ρώ ό­τι στη Β΄ φά­ση της η με­λέ­τη ΣΧΟ­Ο­ΑΠ θα πρέ­πει να εί­ναι πε­ρισ­σό­τε­ρο ρε­α­λι­στι­κή και να έ­χει κα­τευ­θυ­ντή­ρια γραμ­μή την ι­σόρρο­πη α­νά­πτυ­ξη των Δ.Δ. και κυ­ρί­ως να δια­φυ­λά­ξει τη με­τα­ξύ τους συ­νερ­γα­σία α­να­κό­πτο­ντας ο­ποια­δή­πο­τε διά­θε­ση α­ντα­γω­νι­σμού.

Με τον Δ.Σ. συμ­φω­νούν οι Δ.Σ. κ. Πά­νος Ρε­ντζής, Χρή­στος Κατσού­ρης, Δη­μή­τριος Κο­λο­βός και Νι­κό­λα­ος Φαρ­μά­κης.

Ο Δ.Σ. Πα­να­γιώ­της Δη­μό­που­λος εί­πε : συμ­φω­νώ με τις προ­τάσεις – κα­τευ­θύν­σεις της με­λέ­της, δια­φω­νώ ό­μως με την ε­πι­λο­γή χώ­ρου ΒΙΟ­ΠΑ διό­τι πι­στεύ­ω ό­τι βο­η­θά­ει στην α­να­βάθ­μι­ση της 18ης Ε.Ο. σαν κεντρι­κής Ε.Ο. τη δε 17η Ε.Ο. που εί­ναι ή­δη υ­πο­βαθ­μι­σμέ­νη την κά­νει βο­η­θη­τι­κή ο­δό.