Ζητούσαν δηλ. να συνδεθεί άμεσα ο δρόμος προς τη Βλοβοκά με την Οδό Κορίνθου - Πατρών. Παράλληλα, ένας "υπόγειος" πόλεμος ήταν σε εξέλιξη, για το πού θα γίνει η είσοδος (από τον Κριό ποταμό ή από το Δερβένι - Πεταλλού).
Με λίγα λόγια, ο "καυγάς" ήταν, στο αν η Ανατολική Αιγιαλεία ή η Δυτική Κορινθία θα γινόταν το εμπορικό επίνειο των χωριών Βλοβοκά - Βεργουβίτσα - Σελιάνα - Περιθώρι, Αράχοβα.
Οι τότε διοικούντες την Αιγείρα, τα όρια της οποίας ήταν μεταξύ Κριού και Θολοποτάμου, αρχικά είδαν το θέμα ως "ξένο" προς τα ενδιαφέροντά τους (προτεραιότητά τους "διαχρονικά" ήταν ο άλλος δρόμος προς τα απέναντι χωριά Βερσοβά - Αρφαρά - Σβυρού - Συνεβρό - Βελλά, ο οποίος έφθασε στα Αρφαρά το 1952).
Οι τότε διοικούντες την Αιγείρα, τα όρια της οποίας ήταν μεταξύ Κριού και Θολοποτάμου, αρχικά είδαν το θέμα ως "ξένο" προς τα ενδιαφέροντά τους (προτεραιότητά τους "διαχρονικά" ήταν ο άλλος δρόμος προς τα απέναντι χωριά Βερσοβά - Αρφαρά - Σβυρού - Συνεβρό - Βελλά, ο οποίος έφθασε στα Αρφαρά το 1952).
Όμως, η άφιξη των μηχανημάτων τού Στρατού προξένησε δυναμικές αντιδράσεις ιδιοκτητών αγροτεμαχίων μεταξύ Κριού και Παλαιοκάστρου - που δεν ήθελαν να κοπούν τα αμπελοχώραφά τους και έφερε προ των πυλών την εναλλακτική χάραξη με είσοδο από την Πεταλλού - Άνω Αιγιαλό - Παλιόκαστρο - Βλοβοκά.
Τότε, έγινε αντιληπτός ο κίνδυνος να "χαθεί" η ανατολική ενδοχώρα τού Κριού από την Ανατολική Αιγιαλεία και επικράτησε πνεύμα συστράτευσης για την "πάσει θυσία" ολοκλήρωση τής (μετέπειτα ονομασθείσας) 17ης Επαρχιακής Οδού. Εξ' άλλου, οι τότε ντόπιοι επιχειρηματίες θυμήθηκαν το προπολεμικό Σαραντάπηχο και τις μεγάλες δουλειές που είχαν στηθεί με το Ξενοδοχείο ¨Αναγέννησις"... Έτσι, οι μπουλντόζες δεν άργησαν να φτάσουν στο Παλιόκαστρο.
Αξιομνημόνευτο, σύμφωνα με διηγήσεις παλαιοτέρων, ήταν και το μεράκι τού στρατιωτικού μηχανικού, ο οποίος σχεδίασε την υπέροχη "φιδίσια" διαδρομή τού δρόμου μέχρι το Παλιόκαστρο και ήταν αυτός που τοποθέτησε τον Σταυρό στο ύψωμα λίγο πιο κάτω από το Αρχαίο Θέατρο. Το έργο είχε ενταχθεί στο περίφημο μεταπολεμικό σχέδιο ΜΑΡΣΑΛ των 366 εκατομμυρίων δολαρίων που συνολικά έλαβε η Ελλάδα μέχρι το 1951. Τώρα, γιατί ο δρόμος αυτός επί 62 χρόνια παραμένει ελλιπής, καθένας μπορεί να εξάγει τα δικά του συμπεράσματα.
Εν κατακλείδει, το επόμενο διάστημα ίσως απαντηθούν και τα παρακάτω:
Ιούν. 2012: Η τελευταία ευκαιρία για το βράχο στους Αγίους Θεοδώρους...
…Σχετική απόφαση υπογράφτηκε από τον Περιφερειάρχη Απόστολο Κατσιφάρα και το χρονικό διάστημα για την υποβολή προτάσεων λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2012.
Οι παρεμβάσεις και τα έργα, όπως αναφέρεται στην απόφαση, αφορούν βελτιώσεις σε οδούς, πλην αυτοκινητοδρόμων και εκτός του εθνικού οδικού δικτύου, και θα πρέπει να έχουν ως στόχο τη συνέχεια στα οδικά δίκτυα και την τόνωση της τουριστικής και αστικής ανάπτυξης της Δυτικής Ελλάδας.
Οι δικαιούχοι, Δήμοι της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, θα πρέπει να υποβάλλουν τις προτάσεις τους προς την Ενδιάμεση Διαχειριστική Αρχή και ταυτόχρονα οφείλουν να καταθέσουν Αίτηση Χρηματοδότησης, Τεχνικό Δελτίο προτεινόμενης πράξης, βεβαίωση διαχειριστικής επάρκειας δικαιούχου καθώς και μια σειρά λοιπών στοιχείων, για τα οποία οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να προσφεύγουν για πληροφορίες στην Ενδιάμεση Διαχειριστική Αρχή της Περιφέρειας. Να σημειωθεί ότι μετά την υποβολή των προτάσεων θα ακολουθήσει, στη βάση συγκεκριμένων κριτηρίων, η αξιολόγησή τους που καταλήγει με απόφαση του Περιφερειάρχη για ένταξητου έργου.
Νοέμ. 2012: Θα ξανάρθει το Μηχανικό τού Στρατού στους Αγίους Θεοδώρους;
Κλιμάκιο μηχανικών τού Στρατού θα πραγματοποιήσει αυτοψία στο οδικό δίκτυο των εδαφικών περιφερειών Ακράτας και Αιγείρας, προκειμένου να καταγραφούν τα προβλήμα στα και να παρέμβουν τα μηχανήματα τής Μονάδας. 'Οπως δήλωσε στις 29-11-12 ο Δήμαρχος κ. Θεοδωρακόπουλος η προσπάθεια θα επικεντρωθεί κυρίως στο τμήμα τής 17ης Επαρχιακής Οδού, στους Αγίους Θεοδώρους, όπου για δεκαετίες οι συχνές κατολισθήσεις έχουν κάνει πασίγνωστη την μεγάλη επικινδυνότητα του σημείου...
Βέβαια, θα πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι για το αν το μηχανικό τού Στρατού μπορεί να κάνει κάτι στο συγκεκριμένο βράχο, αφού οι εκβραχισμοί είναι πολύ δύσκολοι και τα τεχνικά έργα πολυδάπανα...
Αναμένουμε αλλά (δεν) ελπίζουμε, γιατί…