Η απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας για το Σχέδιο Πόλεως
Στον αέρα τινάχθηκαν προσπάθειες δεκαπέντε και πλέον χρόνων, καθώς και δεκάδες εκατομμυρίων χάθηκαν, ύστερα από την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που ακυρώνει την επέκταση του Σχεδίου Πόλεως στην Αιγείρα.Η απρόσμενη αυτή εξέλιξη, που έγινε γνωστή στις 10 Μαϊου, όταν κοινοποιήθηκε η δικαστική απόφαση από δικαστικό επιμελητή στον Δήμο Αιγείρας, φέρνει τα πάνω κάτω στην περαιτέρω οικιστική ανάπτυξη της περιοχής, αφού απαγορεύει την εφαρμογή της επέκτασης του πολεοδομικού Σχεδίου η οποία ως γνωστό ευρίσκετο στα τελικά στάδια υλοποίησής της.
Η συγκεκριμένη απόφαση πάρθηκε ύστερα από προσφυγή των κληρονόμων του κτήματος Μεντζελόπουλου, της Αρμάντ Χας Ανδρέου Μεντζελοπούλου και της Κορίνας Ανδρέου Μεντζελοπούλου,
ήδη συζύγου Πιέρ Πετί, κατοίκων Παρισίων Γαλλίας, οι οποίες στρέφονταν κατά του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και ζητούσαν να ακυρωθεί η υπ’ αριθμ. Χ. 10779/1992 απόφαση του Νομάρχου Αχαΐας “περί εγκρίσεως Μελέτης και Επέκτασης (Μ.Ε.Π. + Μ.Ε.Ε.) οικισμών Αιγείρας και Οικονομεϊκων της Κοινότητας Αιγείρας. (ο “Φ” είχε αναφέρει την ύπαρξη της προσφυγής στο φύλλο του Φεβρουαρίου 1999).Το δικαστήριο έκρινε παράνομη και αντισυνταγματική τη Νομαρχιακή απόφαση και την ακύρωσε με την 3692/1998 απόφαση του Ε’ τμήματος. Στο σκεπτικό της απόφασης μεταξύ άλλων αναφέρονται ότι: "οι διατάξεις που αναθέτουν στον Νομάρχη την αρμοδιότητα εγκρίσεως, τροποποιήσεως και επεκτάσεως του ρυμοτομικού σχεδίου και καθορισμού των όρων δομήσεως των οικισμών που έχουν χαρακτηρισθεί ως παραλιακοί, αντίκεινται στο άρθρο 43 παρ. 2 εδ. τελευταίο του Συντάγματος και είναι ανίσχυρες, η αρμοδιότητα δε αυτή πρέπει να ασκείται με την έκδοση προεδρικού διατάγματος.
Κατά τα προκύπτοντα από τα στοιχεία του φακέλου (κυρίως από την υπ’ αριθ. πρωτ. ΧΕ οικ. 201/22-9-92 εισήγηση του Τμήματος Πολεοδομίας Νομαρχίας Αχαΐας προς το Νομαρχιακό ΣΧΟΠ), η οριοθετημένη περιοχή του οικισμού έχει εμβαδόν 100 στρεμμάτων, με την προσβαλλομένη δε απόφαση εντάσσεται στα όρια του οικισμού και πολεοδομείται επί πλέον έκταση 320 στρεμμάτων. Στην περιοχή αυτή επεκτάσεως ευρίσκεται και το φερόμενο ως ανήκον στις αιτούσες ακίνητο, οι αιτούσες δε, με ένστασή τους απορριφθείσα από το Κοινοτικό Συμβούλιο Αιγείρας και το ΣΧΟΠ, είχαν ζητήσει την εξαίρεση του ακινήτου τους από την πολεοδόμηση, προβάλλουσες ότι αυτό αποτελεί συμπαγή γεωργική έκταση.
Από τα δεδομένα αυτά, μη νομίμως με την προσβαλλομένη απόφαση πολεοδομείται με βάσει τις εξαιρετικές διατάξεις του από 20/30-8-1985 π. δ/τος έκταση πολλαπλασίως μεγαλύτερη του αρχικώς οριοθετημένου οικισμού και υπερβαίνουσα, ως εκ τούτου, το κατά τα ήδη εκτεθέντα εύλογο όριο, χωρίς μάλιστα να εκτίθενται οι λόγοι που επιβάλλουν την επέκταση αυτή, μη νομίμως δε η ως άνω πολεοδόμηση γίνεται με την έκδοση νομαρχιακής αποφάσεως και όχι προεδρικού διατάγματος. Συνεπώς η προσβαλλομένη νομαρχιακή απόφαση πρέπει, κατά τα βασίμως προσβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση, να ακυρωθεί και η αίτηση να γίνει δεκτή."
Τα ερωτηματικά που μπαίνουν με την απόφαση αυτή για το τι μέλλει γενέσθαι είναι πολλά και ίσως αναπάντητα, αφού όλα πλέον πρέπει να ξεκινήσουν από την αρχή.
Τη στιγμή μάλιστα που η παραλιακή ζώνη του Δήμου Αιγείρας απειλείται με συρρίκνωση λόγω των διαπλατύνσεων της Νέας Εθνικής Οδού και του σιδηροδρομικού δικτύου, το σταμάτημα του σχεδίου ήταν ότι χειρότερο μπορούσε να συμβεί.
Παράλληλα, παραμένει άγνωστο πως θα επιλυθούν τα τεράστια προβλήματα που δημιουργούνται, από τις κατατμήσεις των οικοπέδων που έχουν πραγματοποιηθεί, τις αγοραπωλησίες κτημάτων με τιμές οικοπέδων, τις αντιπαροχές που ενδεχομένως βρίσκονται σε εξέλιξη, καθώς και με πολλά άλλα τεχνικοοικονομικά θέματα, αφού είναι δεδομένο ότι κάθε πράξη που στηρίζεται στη συγκεκριμένη απόφαση επέκτασης του σχεδίου της Αιγείρας θα είναι τουλάχιστον ανίσχυρη ή παράνομη.
Πάντως και οι πλέον αισιόδοξες προβλέψεις τοποθετούν μετά από μία δεκαετία την επανένταξη στην πολεοδόμηση κάποιων μικρών περιοχών, που σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούν να πλησιάσουν (έστω κατά το ήμισυ) την ακυρωθείσα πολεοδόμηση των 320 στρεμμάτων.
Από μηδενική βάση λοιπόν θα πρέπει; να ξεκινήσει πάλι η διαδικασία, ενώ στο προσκήνιο διαφαίνεται ένας νέος κύκλος διαμαρτυριών, ενστάσεων, προσφυγών. Ένα πολύ γνώριμο φαινόμενο που ταλάνισε για πολλά χρόνια την Αιγείρα, όπου κατασπαταλήθηκαν αρκετά εκατομμύρια από τους δημότες για ενστάσεις, και χάθηκε πολύτιμος χρόνος για την εφαρμογή του σχεδίου.
Το θέμα αυτό θεωρείται ιδιαίτερα σοβαρό και όποια νέα καθυστέρηση θα έχει δραματικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη του Δήμου.
Όμως, αν και έχει περάσει σχεδόν ένας μήνας από τη γνωστοποίηση της απόφασης δεν έχει έλθει ακόμα προς συζήτηση στην ημερήσια διάταξη του Δημ. Συμβουλίου (οι απαντήσεις στην ερώτηση του Α. Οικονόμου στη συνεδρίαση της 28ης Μαϊου δεν μπήκαν στην ουσία), ώστε να υπάρξει πλήρης ενημέρωση των δημοτών και να παρθούν οι κατάλληλες αποφάσεις.