ΦΕΒ. 2008 - Επίσημη (απ)αίτηση Δημάρχων: Η Αιγείρα πρέπει να πάρει όλα τα απορρίμματα…

Η πλή­ρης ε­πι­βε­βαί­ω­ση των γρα­φο­μέ­νων στον «Φ» για το πρό­βλη­μα των α­πορ­ριμ­μά­των, ήρ­θε κα­τά τη διάρ­κεια της σύ­σκε­ψης των έ­ξι Δη­μάρ­χων της Αι­για­λεί­ας, στον Λόγ­γο.

Τον Ια­νουά­ριο, με­τα­ξύ άλ­λων εί­χα­με α­να­φέ­ρει: «Α­γκά­θι», απ’ ό­τι φαί­νε­ται, πα­ρα­μέ­νει η δια­χεί­ρι­ση των στε­ρε­ών α­πο­βλή­των, α­φού η ύ­παρ­ξη ε­νός μό­νο ΧΥ­ΤΑ σε ο­λό­κλη­ρη την Α­να­το­λι­κή Α­χα­ΐ­α (Αι­για­λεί­α – Κα­λά­βρυ­τα) -αυ­τού τής Αι­γεί­ρας-, μπο­ρεί να προ­κα­λέ­σει α­να­τα­ρά­ξεις στο μέ­χρι σή­με­ρα κα­θε­στός της 4ης Δια­χει­ρι­στι­κής Ε­νό­τη­τας Αχα­ΐ­ας.
Ο επα­να­προσ­διο­ρι­σμός δηλ. των δια­χει­ρι­στι­κών ε­νο­τή­των, ί­σως αλ­λά­ξει το “status quo” με την «προ­σω­ρι­νή» γε­ω­γρα­φι­κή διεύ­ρυν­ση των ε­ξυ­πη­ρε­τού­με­νων Ο.Τ.Α...

Φυ­σι­κά ή­ταν γνω­στές εδώ και αρ­κε­τό και­ρό οι α­να­φο­ρές, ό­τι η λύ­ση στην α­δυ­να­μί­α δη­μιουρ­γί­ας δεύτε­ρου ΧΥ­ΤΑ στην δυ­τι­κή Αι­για­λεί­α, ή­ταν ο ΧΥ­ΤΑ Αι­γεί­ρας. Πο­τέ ό­μως δεν εί­χαν εκ­δηλωθεί με ε­πί­ση­μο τρό­πο, ό­πως στη σύ­σκε­ψη του Λόγ­γου.

Βέ­βαια, τα α­πο­τε­λέ­σμα­τα της σύσκεψης αυ­τής εί­ναι έκ­φρα­ση πο­λι­τι­κής κατεύ­θυν­σης, αλ­λά σε κά­θε πε­ρί­πτω­ση δρο­μο­λο­γούν τις δια­δι­κα­σί­ες α­πο­φά­σε­ων στα αρ­μό­δια όρ­γα­να (Υ­πουρ­γεί­α, Πε­ρι­φέ­ρεια, Νο­μαρ­χί­α, Δή­μους).

Ε­δώ πρέ­πει να ση­μειω­θεί, ό­τι για πρώ­τη φο­ρά σε σύ­σκε­ψη των «έ­ξι» της Αι­γιαλεί­ας εί­χαν προ­σκλη­θεί και οι αρ­χη­γοί της μειο­ψη­φί­ας των Δή­μων, ό­πως χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά τό­νισε στο κα­λω­σό­ρι­σμά του ο οι­κο­δε­σπό­της και συ­ντο­νι­στής τής σύ­σκε­ψης, Δή­μαρχος Συ­μπο­λι­τεί­ας Δ. Κα­λο­γε­ρό­που­λος.

Α­πό την Αι­γεί­ρα ε­κτός α­πό τον Δή­μαρ­χο Δη­μή­τρη Μυ­λω­νά, πα­ρί­στα­το και ο Πά­νος Γιαν­νού­λης.

Το θέ­μα του ΧΥ­ΤΑ Αι­γεί­ρας έ­θε­σε ξε­κά­θα­ρα ο Δή­μαρ­χος Αι­γί­ου Αποστόλος Καραφωτιάς, ο ο­ποί­ος α­φού α­να­φέρ­θη­κε στο τε­ρά­στιο πρό­βλη­μα που α­ντι­με­τω­πί­ζει το Αί­γιο λό­γω ό­τι δεν υ­πάρ­χει ΧΥ­ΤΑ στην 3η δια­χει­ρι­στι­κή ε­νό­τη­τα, το­νί­ζο­ντας ό­τι α­πό το 2009 θα αρχί­σουν να «πέ­φτουν τα πρό­στι­μα» α­πό την Ευ­ρω­πα­ϊ­κή Έ­νω­ση, πρό­τει­νε, σε συνεν­νό­η­ση με τον Πε­ρι­φε­ρειάρ­χη να γί­νει μια κα­λή α­να­βάθ­μι­ση του ΧΥ­ΤΑ Αι­γείρας ώστε ό­λοι οι δή­μοι της Αι­για­λεί­ας να πά­νε τα σκου­πί­δια ε­κεί.

Ο Δή­μαρ­χος Α­κρά­τας Πάνος Μελής α­πό την πλευ­ρά του, καυ­τη­ρί­α­σε το γε­γο­νός ό­τι ό­λοι μιλά­νε για τη χρή­ση του ΧΥ­ΤΑ Αι­γεί­ρας, προ­σπερ­νώ­ντας το γε­γο­νός ό­τι ο εν λόγω χώ­ρος έ­χει κα­τα­στρα­φεί α­πό την περ­σι­νή φω­τιά, ε­νώ εκ­κρε­μούν αι­τή­μα­τα χρη­μα­το­δό­τη­σης για νέ­α α­πορ­ριμ­μα­το­φό­ρα ο­χή­μα­τα και μη­χα­νο­λο­γι­κό ε­ξο­πλισμό.

Η α­πά­ντη­ση που πή­ρε, ή­ταν: Αν γί­νει δε­κτό το αί­τη­μα για διεύ­ρυν­ση του ΧΥ­ΤΑ Αι­γεί­ρας, θα δο­θεί μά­χη α­πό ό­λους για την ε­ξα­σφά­λι­ση των α­παι­τού­με­νων πιστώ­σε­ων ε­πι­σκευ­ής – ε­πέ­κτα­σής του.

Στη σύ­σκε­ψη α­να­φέρ­θη­καν και τα α­πο­τε­λέ­σμα­τα της πρό­σφα­της ε­πί­σκεψης Δη­μάρ­χων τής Α­χα­ΐ­ας στη Λά­ρι­σα και την Κο­ζά­νη, η α­νά­λυ­ση των ο­ποί­ων «έδει­ξε» την δια­φο­ρε­τι­κή ά­πο­ψη των «πέ­ντε» ένα­ντι του Δη­μάρ­χου Αι­γεί­ρας σε τρία ου­σια­στι­κά ζη­τή­μα­τα.

> Αρ­χι­κά θί­χτη­κε το με­γά­λο κό­στος ε­να­πό­θε­σης (35 Ευ­ρώ ο τό­νος) στο ΧΥ­ΤΑ Αι­γείρας, σε σύ­γκρι­ση με τη Λά­ρι­σα (12 Ε) και την Κο­ζά­νη (28 Ε), ε­νώ τώ­ρα στο Αί­γιο η α­πο­μά­κρυν­ση των σκου­πι­διών εκτός πε­ριο­χής στοι­χί­ζει πά­νω από 40 Ε. «Ό­ταν συμ­με­τέ­χουν ό­λοι στο ΧΥ­ΤΑ Αι­γεί­ρας θα δεί­τε πό­σο θα πέ­σει το κόστος ει­δι­κά με τους 55 τό­νους σκου­πι­διών που η­με­ρή­σια πα­ρά­γει μό­νο ο Δή­μος Αι­γί­ου. Το αυ­τό θα συμ­βεί και με το συλ­λε­κτή­ριο α­γω­γό των λυμ­μά­των, α­φού όσο πε­ρισ­σό­τε­ροι συμ­με­τέ­χουν το κό­στος θα πέ­φτει...», ε­πε­σή­μα­νε με νό­η­μα ο κ. Κα­ρα­φω­τιάς.

Ο Δή­μαρ­χος Αι­γεί­ρας υ­πε­ρα­μυ­νό­με­νος του τι­μο­λο­γί­ου του ΧΥ­ΤΑ που ι­σχύ­ει για τους τρεις Δή­μους της Α­να­το­λι­κής Αι­για­λεί­ας, α­φή­νο­ντας πα­ράλ­λη­λα σαφείς αιχ­μές για την έ­γκαι­ρη τα­κτο­ποί­η­ση - α­πό­δο­ση των τε­λών α­πό τους δύ­ο εξυ­πη­ρε­τού­με­νους Δή­μους τό­νι­σε τα ε­ξής: «Οι τι­μές που α­να­φέρ­θη­καν εί­ναι σχε­τι­κές, α­φού πέ­ρα α­πό το κό­στος εί­ναι και οι υ­πο­χρε­ώ­σεις που υ­πάρ­χουν. Ό­ταν θέ­λου­με να εί­μα­στε κύ­ριοι σε κά­ποια πράγ­μα­τα πρέ­πει να ξέ­ρου­με ό­τι υ­πάρχει και η νο­μο­θε­σί­α. Κα­νείς αυ­τή τη στιγ­μή, μπρο­στά στη λύ­ση του προ­βλή­ματος, δεν βλέ­πει τις υ­πο­χρε­ώ­σεις, α­φού α­κό­μη κι ό­ταν κλεί­σει έ­νας ΧΥ­ΤΑ, η παρα­κο­λού­θη­σή του θα ε­ξα­κο­λου­θεί για 30 χρό­νια...»

> Η δεύ­τε­ρη «δια­φω­νί­α» ε­στιά­στη­κε στον τρό­πο δια­χεί­ρι­σης του προ­βλε­πό­μενου ερ­γο­στα­σί­ου ε­πε­ξερ­γα­σί­ας α­πορ­ριμ­μά­των στην Αχα­ΐ­α, α­φού οι «πέ­ντε» προ­σα­να­το­λί­ζο­νται στη δη­μιουρ­γί­α Συν­δέ­σμου, ε­νώ ο Δή­μαρ­χος Αι­γεί­ρας επιμέ­νει στην δη­μιουρ­γί­α Α­νώ­νυ­μης Ε­ται­ρί­ας.

> Ό­σον α­φο­ρά τη πρό­τα­ση για δη­μιουρ­γί­α «Δια­δη­μο­τι­κής» Α­να­πτυ­ξια­κής Ε­ταιρί­ας, οι πέ­ντε δεν συμ­φω­νούν με την ει­σή­γη­ση του Δη­μάρ­χου Αι­γεί­ρας, να πλαι­σιώ­σουν για το σκο­πό αυ­τό την ή­δη λει­τουρ­γού­σα «Α­χα­ΐ­α Α­Ε» στην ο­ποί­α ο κ. Μυ­λω­νάς εί­ναι διευ­θύ­νων σύμ­βου­λος.

Στο “ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ”

Ο πα­ρι­στά­με­νος «υ­πη­ρε­σια­κός» εκ­πρό­σω­πος της Πε­ρι­φέ­ρειας Δυτι­κής Ελ­λά­δας Βα­σί­λης Α­λε­ξαν­δρό­που­λος, α­να­φέ­ρο­ντας ό­τι δεν υ­πάρ­χει πλέον κα­μία πε­ρί­πτω­ση χρη­μα­το­δό­τη­σης νέ­ου ΧΥ­ΤΑ στη δυ­τι­κή Αι­για­λεία, «φω­το­γρά­φισε» ως μο­νό­δρο­μο τη λύ­ση Αι­γεί­ρας, το­νί­ζο­ντας τρί­α ση­μεί­α: ό­τι πρέ­πει να απο­κα­τα­στα­θεί ο (πυ­ρό­πλη­κτος) ΧΥ­ΤΑ, να γί­νει προ­μή­θεια και άλ­λων ο­χη­μά­των απο­κο­μι­δής και να υ­πάρ­ξει ενη­μέ­ρω­ση για την α­να­κύ­κλω­ση προ­κει­μέ­νου να μειω­θεί ο ό­γκος των σκου­πι­διών που θα ε­να­πο­τί­θε­νται στο ΧΥ­ΤΑ.

Στον α­πό­η­χο πά­ντως της σύ­σκε­ψης, έ­γι­νε γνω­στό ό­τι το προ­βλε­πό­με­νο κον­δύλι για τον ΧΥ­ΤΑ της 3ης δια­χει­ρι­στι­κής ε­νό­τη­τας (Δυ­τι­κή Αι­γιά­λεια – Κα­λάβρυ­τα) έχει ζη­τη­θεί να με­τα­φερ­θεί για την ε­πέ­κτα­ση του ΧΥ­ΤΑ Αι­γεί­ρας, ενώ ανα­μέ­νε­ται συ­νά­ντη­ση με τον Πε­ρι­φε­ρειάρ­χη προ­κει­μέ­νου να τε­θεί το θέ­μα αλλα­γής των υ­φι­στά­με­νων δια­χει­ρι­στι­κών ε­νο­τή­των στην α­να­το­λι­κή Α­χα­ΐ­α, στις οποίες μέ­χρι τις αρ­χές του Μάρ­τη θα έ­χουν ο­ρι­σθεί τα νέ­α Διοι­κη­τι­κά Συμ­βού­λιά τους.

Με τον ο­ρι­σμό νέ­ων Δ.Σ., πάντως, υ­πάρ­χει διά­χυ­τος ο προ­βλη­μα­τι­σμός στο Δή­μο Αιγεί­ρας, αφού είναι ο­ρα­τό το εν­δε­χό­με­νο να αλ­λά­ξουν τα δε­δο­μέ­να και να χα­θεί η «ι­σχυ­ρή» θέ­ση τής Αι­γεί­ρας στη δια­χεί­ρι­ση του ΧΥ­ΤΑ.

Κλεί­νου­με αυ­τό το πολύ σημα­ντικό θέ­μα με τα λό­για που εί­χα­με γρά­ψει και στο προ­η­γού­με­νο φύλ­λο: μό­λις ξε­κί­νη­σε το 2008, και έ­χου­με α­κό­μη 10 μή­νες να α­να­λύ­σου­με και να παρα­κο­λου­θή­σου­με την ό­ποια ε­ξέ­λι­ξη των μεί­ζο­νος ση­μα­σί­ας αυ­τών ζη­τη­μά­των.   

(Για το ε­πί­σης σο­βα­ρό­τα­το πρό­βλημα του α­πο­χε­τευ­τι­κού δικτύ­ου, θα έ­χου­με την ευ­και­ρί­α να α­κού­σου­με και να πα­ρου­σιά­σου­με τις προ­οπτι­κές υ­λο­ποί­η­σής του, με­τά την ε­πό­με­νη συ­νά­ντη­ση των δη­μάρ­χων, που θα πραγ­μα­το­ποι­η­θεί στην Α­κρά­τα σε η­με­ρο­μη­νί­α που α­να­μέ­νε­ται να α­να­κοι­νω­θεί σύ­ντο­μα).