 |
| Κώστας Ρόζος, Georg Ladstatter |
81 χρόνια μετά την πρώτη έρευνα στην περιοχή (1916) από τον Αυστριακό ΟΤΤΟ WALΤΕR και την εύρεση της κολοσσιαίας κεφαλής του Δία που ευρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας,το Αυστριακό Ινστιτούτο συνεχίζει τις συστηματικές ανασκαφές στον χώρο της ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΙΓΕΙΡΑΣ. Ο καθηγητής ΑΛΖΙΓΚΕΡ αρχικά και κατόπιν ο Α. ΒΑΜΜΕR με τους βοηθούς του κάθε χρόνο προσθέτουν κάτι νεότερο στην ανάδειξη της αρχαίας αυτής Πόλης.
Τα άπταιστα Ελληνικά της URLΙΚΕ MUSS και τα πολύ καλά του GEORG LADSTATTER συνετέλεσαν στο να καταγράψουμε, ίσως για πρώτη φορά, τις πιο πρόσφατες αποκαλύψεις των ανασκαφών.
Η σημαντικότερη και μεγαλύτερη αποστολή (σε ανθρώπινο δυναμικό και χρηματοδότηση) του Αυστριακού Ινστιτούτου στην Ελλάδα, που ξεκίνησε οργανωμένα από το 1972, είναι αυτή της ΑΙΓΕΙΡΑΣ. Ο λόγος είναι προφανής, αφού η αρχαία αυτή Πόλη είναι από τις λίγες περιοχές που η επιφανειακή έρευνα την έχει φέρει στο φως σχεδόν ολόκληρη, "τα δείχνει όλα" τονίζουν χαρακτηριστικά οι Αυστριακοί. Η μεγάλη έκτασή της, το γεγονός ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές παρεμβάσεις στα νεότερα χρόνια (οικιστικές κλπ), η χαρτογράφηση του μεγαλύτερου μέρους της με τους ναούς, τα παλάτια, το σύστημα ύδρευσης, τα τείχη, το θέατρο, τα δημόσια κτήρια και γενικά κάθε εύρημα που περιγράφει την πορεία της από τα γεωμετρικά χρόνια έως τη Ρωμαϊκή εποχή, δικαιολογούν απόλυτα το τεράστιο ενδιαφέρον της αποστολής.Νέα δεδομένα στην γνώση και στην πιστοποίηση της ιστορικής πορείας της ΑΙΓΕΙΡΑΣ ανά τους αιώνες, αποτελούν τα τελευταία αρχαιολογικά ευρήματα. Συγκεκριμένα η αποκάλυψη δύο ακόμα ναών. στη βόρεια πλευρά τής πόλης, ενός μικρού και ενός περιπτέρου, μέσα στον οποίο βρέθηκαν κιονόκρανα προγενέστερης εποχής, ίσως να σημαίνει ότι το αρχαϊκό κέντρο ήταν σ' αυτό το σημείο. Εντύπωση προκαλεί και το γεγονός της ύπαρξης πολλών Δημοσίων κτηρίων (Αρχαία Αγορά), που δηλώνει μια ακμάζουσα διαχρονικά σημαντική περιοχή. Αλλά και οι έρευνες στο υδρευτικό σύστημα της πόλης είναι σε εξέλιξη, αφού έχουν ανακαλυφθεί σημαντικά τμήματά του που εκτείνονται ως το θέατρο.
Η δε εύρεση αγωγού καθώς και θεμέλια κτηρίου που χρονολογούνται στα βυζαντινά χρόνια, αποδεικνύει την ιστορική πορεία της πόλης μέχρι και αυτή τη περίοδο. Ιδιαίτερη αξία στην έρευνα του υδρευτικού συστήματος θα έχει η αποκάλυψη του τμήματος εκείνου, μέσα από το οποίο εισχώρησαν οι Αιτωλοί και κατέλαβαν τη πόλη στα μέσα του 3ου π.Χ. αιώνα (ιστορικός Πολύβιος).
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι παλιές αγροικίες στην περιοχή που χρονολογούνται από τον 17ο μΧ αιώνα, αφού τα υλικά με τα οποία έχουν χτιστεί είναι απομεινάρια αρχαίων κτηρίων.
Τον προβληματισμό και την ανησυχία των κατοίκων της περιοχής για την διάσωση του Αρχαίου Θεάτρου, μεταφέραμε στον κ. ΒΑΜΜΕR, ο οποίος μας είπε ότι σίγουρα η φθορά του χρόνου είναι αμείλικτη (το θέατρο καταστράφηκε και ξαναφτιάχτηκε στα Ρωμαϊκά Χρόνια). Πάντως το θέμα της ανάδειξης και αξιοποίησης του Θεάτρου, που η μοναδικότητά του έγκειται στο ότι είναι από τα ελάχιστα στον Ελλαδικό χώρο με θέα στη θάλασσα και σκαλισμένο σε βράχο έχει μπει στον προγραμματισμό χρηματοδότησης του Υπουργείου Πολιτισμού. Ήδη η εγκατάσταση του στεγάστρου προστασίας ενός ναού έγινε το περασμένο καλοκαίρι (1996). Πρόθεση των αυστριακών είναι να αποκαλυφθεί το ψηφιδωτό και να δημιουργηθεί ένας μικρός μουσειακός χώρος.
Η εφημερίδα μας μ' αυτή την πρώτη ενημερωτική προσέγγιση του θέματος, ανοίγει το φάκελο Αρχαία ΑΙΓΕΙΡΑ και σύντομα θα επανέλθει με νέα στοιχεία και ερωτήματα προς κάθε κατεύθυνση (Τοπική Αυτοδιοίκηση – Υπηρεσίες Υπουργείο Πολιτισμού), για τη διαφύλαξη της τεράστιας Πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
