16.2.18

Διάβρωση: Και ενώ η Αχαΐα εξακολουθεί να «κοιμάται», η Κορινθία προχωρά στη δεύτερη γενιά μελετών!

 Άκρως ενδιαφέρον το άρθρο τού Γιώργου Λάλιου στην «Κ», όπου αναδεικνύεται για μια ακόμα φορά ότι ο γειτονικός νομός Κορινθίας εδώ και δύο τουλάχιστον δεκαετίες ασχολείται σοβαρά και μεθοδικά με την αντιμετώπιση του φαινομένου που «τρώει» με επιταχυνόμενους ρυθμούς τα νότια παράλια του Κορινθιακού…
Η μελέτη εστιάζει στην παραλία του Ξυλοκάστρου
““…μελέτες πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, που παρουσιάζει η «Κ», αναδεικνύουν την ένταση του προβλήματος σε διαφορετικά σημεία της χώρας: σε ένα τμήμα του Κορινθιακού κόλπου, όπου η παράκτια ζώνη χάνεται με πρωτόγνωρους ρυθμούς…

Η μελέτη εστιάζει στην παραλία του Ξυλοκάστρου, καλύπτοντας μια περιοχή 14 χιλιομέτρων που περιλαμβάνει το Ξυλόκαστρο, το Μελίσσι, τη Συκιά και το Καμάρι. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από το Εργαστήριο Τηλεανίχνευσης του τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών (επίκουρος καθηγητής Μανώλης Βασιλάκης) σε συνεργασία με το Εργαστήριο Λιμενικών Εργων του ΕΜΠ (αναπλ. καθηγήτρια Βίκυ Τσουκαλά), με τη χρήση καινοτόμων τεχνικών αποτύπωσης των ακτογραμμών σε διάφορες χρονικές περιόδους, «Μελετάμε τη συγκεκριμένη περιοχή πολλά χρόνια. Είναι μια ακραία, αν μου επιτρέπεται ο όρος, περίπτωση σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα και γι’ αυτό παρουσιάζει ιδιαίτερο επιστημονικό ενδιαφέρον», αναφέρει ο κ. Βασιλάκης, που ήταν και ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας μεταξύ άλλων το άρθρο τής «Κ»…““
Διαβάζοντας με προσοχή το συγκεκριμένο άρθρο, δεν μπορείς να αποφύγεις ένα συγκριτικό flashback μεταξύ Κορινθίας και Αχαΐας από το 1995, από τότε δηλ. που η Κορινθία με ειδικούς επιστήμονες (Πολυτεχνείο, κλπ) ξεκίνησε την «πρώτη γενιά» μελετών -αντιδιαβρωτικών έργων έως τώρα που προχωρά στη «δεύτερη γενιά» μελετών, ώστε να διαπιστωθεί πανηγυρικά ότι η φράση «αντιδιαβρωτική προστασία» για τα Αχαϊκά παράλια του κορινθιακού ήταν και είναι(;) …άγνωστη λέξη !
Τι συνέβη στην παραλία τής Αιγείρας

Έχοντας ως μπούσουλα την πολύπαθη παραλία της Αιγείρας, η οποία στα μέσα της δεκαετίας του 1990 άρχισε να βιώνει με επιταχυνόμενους ρυθμούς το διαβρωτικό αυτό φαινόμενο, τότε που μια μεγάλη καθίζηση της (πάλαι ποτέ) πλατείας έκανε επιτακτικό το μπάλωμά της οδηγώντας σε δικαστικές περιπέτειες την τότε κοινοτική αρχή. Από εκεί και πέρα άρχισε να γίνεται κατανοητό ότι μόνο η Πολιτεία και οι επιστήμονες με τις κατάλληλες νομοτεχνικές διαδικασίες θα μπορούσαν να «φρενάρουν» κατά κάποιο τρόπο τη ραγδαία εξέλιξη των γεωλογικών μεταβολών της ακτογραμμής.
Έπρεπε δηλ. αφού οροθετηθεί ο αιγιαλός, να εκπονηθούν μελέτες αντιδιαβρωτικές, μελέτες των υδάτινων πόρων στους τροφοδότες ποταμούς, μελέτες για την επισκευή – ανακατασκευή παραλιακών δρόμων, μελέτες για τη φορά των ανέμων - κυματισμών (π.χ. εδώ και δεκαετίες οι παρά θιν αλός παροικούντες γνωρίζουν ότι με δυτικούς ανέμους η παραλία αυξάνει και με ανατολικούς ελαχιστοποιείται), μελέτες για την επισκευή – ανακατασκευή παραλιακών δρόμων κ.λπ.
Αναπόφευκτος φυσικά και ο ανταγωνισμός μεταξύ επιστημόνων για το ποια τεχνική θα επικρατήσει: ήπια παρέμβαση ή μεγάλα τεχνικά έργα, υποθαλάσσιοι παράλληλοι κυματοθραύστες ή κάθετοι πρόβολοι με ογκόλιθους, εμπλουτισμός με μεταφορά ύλης κ.ο.κ.
Έτσι, στην Αιγείρα, ξεκίνησαν άμεσα οι ενέργειες για οριοθέτηση του αιγιαλού, από τα ανατολικά όρια “Αρμυρού Λαγκάδι” έως οδό Αράτου. (Η περιοχή εκατέρωθεν του Θολοποτάμου είναι οριοθετημένη από το 1979).
Η απόφαση οριοθέτησης αυτού του τμήματος δημοσιεύτηκε στην ΕτΚ στις 9 Ιουλίου 2003 και ανακοινώθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο μετά από έξι μήνες… Τότε η Δημοτική Αρχή προχώρησε χωρίς κάποια μελέτη ακτομηχανικού στην κατασκευή δύο προβόλων με ογκόλιθους, ο ένας εκ των οποίων αποσύρθηκε μετά από οκτώ χρόνια επειδή πολλαπλασίασε τοπικά τη διάβρωση…
Η μοναδική Μελέτη "Φάντασμα" της Αχαϊκής Νομαρχίας...
Αργότερα, έγινε γνωστό ότι από το 1999 έως το 2006 ήταν σε εξέλιξη μελέτη από την “MARNET ΑΝΩΝΥΜΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ” για λογαριασμό της Νομαρχίας Αχαΐας προϋπολογισμού λιμενικών έργων 4.530.000 Ευρώ και αφορούσε ολόκληρη την Αιγιαλεία αφού περιλάμβανε τις περιοχές:
Ακτή Αιγείρας: ύφαλος αναβαθμός μήκους 525 μ. και αναπλήρωση παραλίας
Ακτή Κρυονερίου Δήμου Ακράτας: πρανές προστασίας μήκους 230 μ. από φυσικούς ογκόλιθους και αναπλήρωση παραλίας πίσω από το πρανές προστασίας
Ακτή Πλάτανου Δήμου Ακράτας: πρανές προστασίας μήκους 395 μ. από φυσικούς ογκόλιθους, ύφαλος αναβαθμός μήκους 730 μ. και αναπλήρωση παραλίας
Ακτή Διακοφτού: πρανές προστασίας μήκους 415 μ. από φυσικούς ογκόλιθους, πρανές προστασίας μήκους 250 m από φυσικούς ογκόλιθους, ύφαλος αναβαθμός μήκους 730 μ. και αναπλήρωση παραλίας
Ακτή Βαλιμίτικων Δήμου Αιγίου: ύφαλος αναβαθμός μήκους 745 μ. και αναπλήρωση παραλίας
Ακτή Σελιανίτικων Δήμου Συμπολιτείας: πρανές προστασίας μήκους 40 μ. από φυσικούς ογκόλιθους, ύφαλος αναβαθμός μήκους 390 μ. και αναπλήρωση παραλίας
Ακτή Καμαρών Δήμου Ερινεού: πρανές προστασίας μήκους 160 μ. από φυσικούς ογκόλιθους.
Πού είναι οι φάκελοι των μελετών:
Απορίας άξιον το γεγονός ότι ΟΥΔΕΙΣ μέχρι σήμερα, παρά τα αλλεπάλληλα ερωτήματα, δεν «γνωρίζει» την ύπαρξη της μελέτης αυτής, αν και στη συνεδρίαση της ΕΙΔΙΚΗΣ ΜΟΝΙΜΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ της Βουλής (21-2-2013) ο αντιπεριφερειάρχης Γρ. Αλεξόπουλος ανέφερε ότι από το 2007 υπήρχαν μελέτες…
Επιπροσθέτως, πρέπει να τονισθεί, ότι ο καθορισμός του Αιγιαλού, δεν βοήθησε στην επισκευή του παραλιακού δρόμου, αφού περικλείεται στην κόκκινη γραμμή (εντός αιγιαλού) και φυσικά δεν επιτρέπεται καμία παρέμβαση σε φθαρμένα οδικά τμήματα… Όλοι γνωρίζουν πλέον ότι όλα αυτά τα χρόνια κάθε επισκευή - μπάλωμα του δρόμου γίνεται εν «κρύπτω» και πάντα με το φόβο τού Αυτοφώρου!
Μήπως, λοιπόν, όλα αυτά, που αναφέρουμε για την Αιγείρα ως παράδειγμα, ισχύουν σε όλη την Αχαϊκή ακτογραμμή τού Κορινθιακού; Αν η απάντηση είναι ΝΑΙ, ας αναλογιστούμε τι φταίει και η αντιδιαβρωτική θωράκιση των ακτών της Αιγιαλείας ευρίσκεται για χρόνια σε τέλμα…;
Πλήρες Ιστορικό δημοσιεύσεων από το 1998...