6.12.16

Η Ελληνική παθογένεια του «ράβε – ξήλωνε..» ποτέ δεν πεθαίνει !

***Δεν πρόλαβε να «στεγνώσει» ο καινούργιος ασφαλτοτάπητας και στα μέσα τού Φθινοπώρου 2016, άρχισαν να τον ξηλώνουν!
***Με απλά λόγια, το βασικό ερώτημα είναι το πότε άλλαξε το σχέδιο των αποχετευτικών αγωγών της ΕΡΓΟΣΕ στην ανατολική πλευρά τής Αιγείρας και γιατί δεν ενημερώθηκε η Π.Δ.Ε.
Αν και το δεύτερο ήμισυ της παροιμιώδους αυτής Ελληνικότατης φράσης δεν συνάδει πλέον με τη Ελληνική πραγματικότητα, αποτυπώνει με τον σαφέστερο τρόπο το φαινόμενο τής ανοργανωσιάς, τής ασυνέχειας και της (ουσιαστικής) ανυπαρξίας συνεννόησης μεταξύ των διοικητικών δομών ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους…
Άπειρα παραδείγματα, εδώ και δεκαετίες Ελληνικής πραγματικότητας, τεκμηριώνουν ότι, όταν το πρωί κάποιοι σκάβουν για πολλοστή φορά έναν δρόμο που την προηγουμένη τον είχαν ασφαλτοστρώσει εκείνοι της ύδρευσης, προχθές εκείνοι της τηλεφωνίας, παραπροχθές εκείνοι του ηλεκτρισμού…, δεν το κάνουν με σκοπό «δουλειά να μην τους λείπει», αλλά επειδή ο «μακρόπνοος» σχεδιασμός αποτελεί τη σοβαρότερη «Ελληνική» παθογένεια!
Η παρακάτω ιστορία, πιστοποιεί με τον πιο ανάγλυφο τρόπο το «ράβε – ξήλωνε..».
Ήταν Οκτώβριος του 2014, όταν η τοποθέτηση στον Κριό ποταμό μιας μεγάλης πινακίδας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας μάς πληροφορούσε για το έργο «Εργασίες Συντήρησης στην Παλαιά Εθνική Οδό στο τμήμα Αίγιο – όρια νομού Αχαΐας», για το οποίο περιλαμβάνονται εργασίες φρεζαρίσματος, συγκολλητικής ασφαλτικής επάλειψης, ισοπεδωτικής ασφαλτικής στρώσης και ασφαλτικού τάπητα κυκλοφορίας σε περίπου 18 χιλμ. οδικού άξονα.
Φυσικά, εκείνη την εποχή είχε γίνει και η δεύτερη επανεκκίνηση των συγκοινωνιακών αξόνων  και ασφαλτοστρώσεις δεν θα γίνονταν στα τμήματα που προβλέπονταν έργα  Ολυμπίας και ΕΡΓΟΣΕ (κέντρο Αιγείρας, Κράθιο, Κρυονέρι, Πλάτανος κλπ).
Άριστη, ως τότε, η συνεργασία μεταξύ των εμπλεκομένων (Π.Δ.Ε., ΕΡΓΟΣΕ, Ολυμπίας).
Μάλιστα, το καλοκαίρι τού 2015, ολοκληρώθηκε η ασφαλτόστρωση τμήματος τής Παλαιάς Εθνικής Οδού, από τα ανατολικά όρια τού Νομού Αχαΐας, μήκους 750 μ.  έως την «Αρχόντισσα».
Ήταν το μόνο τμήμα τής Οδού μέσα στα όρια της Αιγείρας που επιλέχτηκε για ανακατασκευή από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, προφανώς γιατί θα είχε διευκρινιστεί αρμοδίως ότι δεν προβλέπονταν εκεί αποχετευτικά δίκτια της νέας σιδηροδρομικής γραμμής. Η ασφαλτόστρωση, μάλιστα, σταμάτησε λίγα μέτρα πριν από έναν δρομίσκο που οδηγεί στην παραλία, σε σημείο δηλ. απ’ όπου προβλεπόταν αρχικά να περάσει το τελευταίο (πριν τον Κριό) αποχετευτικό τής ΕΡΓΟΣΕ.
Δεν πρόλαβε όμως να «στεγνώσει» ο καινούργιος ασφαλτοτάπητας και στα μέσα τού Φθινοπώρου 2016, άρχισαν να τον ξηλώνουν!
Ο λόγος: έπρεπε να μεταφέρουν την απορροή δύο συλλεκτήριων αγωγών ομβρίων τής γραμμής, όχι κατευθείαν στη θάλασσα, αλλά δια μέσω τής Παλαιάς Εθνικής στο «Αρμυρού Λαγκάδι», δίπλα στο λιμανάκι…
Ξήλωσαν δηλαδή 650 μέτρα από τα 750 του «καινούργιου» οδοστρώματος…
Βέβαια, αμέσως μετά την τοποθέτηση τού αγωγού ο εργολάβος τής ΕΡΓΟΣΕ αποκατέστησε τη «ζημιά» άμεσα.
Αν προσέξουμε, τώρα, τα οικονομικά στοιχεία από την συγκεκριμένη εργολαβία συντήρησης 18 χιλμ. μεταξύ Αιγίου – Αιγείρας της Π.Δ.Ε, αντιλαμβανόμαστε ότι τα 80.000 περίπου Ευρώ που κόστισε το «ξηλωθέν» τμήμα, θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιηθεί για παράδειγμα στην αλλαγή των προστατευτικών κιγκλιδωμάτων τής γέφυρας Κριού ποταμού που παραμένουν εδώ και 53 χρόνια χωρίς ΚΑΜΜΙΑ συντήρηση…
«Σιγά το ποσό που αδίκως δαπανήθηκε…», θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος, «Εδώ το Τρένο και ο Αυτοκινητόδρομος με τις συνεχείς επανεκκινήσεις, ώσπου να τελειώσουν θα έχουν ξεπεράσει τα 4-5 δις Ευρώ»!
Όμως, αν και με βεβαιότητα πιστεύουμε ότι θα παραμείνει στο διηνεκές αναπάντητο το γιατί μέσα σε ένα χρόνο ασφαλτοστρώθηκε, ξηλώθηκε και ξανασφαλτοστρώθηκε ένα κομμάτι δρόμου, για το οποίο υπήρχαν οι οριστικές μελέτες τουλάχιστον από το 2011;
Το βασικό ερώτημα, εν πάσει περιπτώσει, είναι το πότε άλλαξε το σχέδιο των αποχετευτικών αγωγών της ΕΡΓΟΣΕ και γιατί δεν ενημερώθηκε η Περιφέρεια Δ.Ε.
Ένα ακόμα σημαντικό ερώτημα: ο σχεδιασμός άλλαξε μετά τον Αύγουστο του 2015 και αν ναι, υπήρξε κάποια τεχνική δυσκολία στο να προχωρήσει ο αγωγός σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο ή μήπως υπήρξε κάποια «ένσταση» κατοίκων της Αρχόντισσας για να μην «επιβαρυνθεί περιβαλλοντικά» η απροσπέλαστη αυτή παραλία;
Εν κατακλείδι, φυσικά η όποια διόρθωση – βελτίωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των έργων είναι θεμιτή και καλοδεχούμενη.
Η μοναδική ένσταση, εστιάζεται στο ότι επιτέλους, όλα αυτά πρέπει να γίνονται συντεταγμένα και με διαφάνεια…
Ανεξάρτητα, πάντως, με όλα τα παραπάνω, αξίζει να επισημανθεί το σχέδιο συγκεκριμένων παρεμβάσεων έργων συντήρησης και οδικής ασφάλειας που κατέθεσε η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας στις 5-12-2016, προς την κυβέρνηση, ζητώντας παράλληλα, χρηματοδότηση κυρίως για τις ζημιές που προκαλούνται εξαιτίας των έργων που βρίσκονται σε εξέλιξη. «Πάτρα - Αίγιο – Αιγείρα: Οδικό δίκτυο 70χιλ. Έχει μετατραπεί σε βασικό δρόμο για χρήση από και προς την Αθήνα. Η μεγαλύτερη παρέμβαση που έγινε από τις Τεχνικές υπηρεσίες της Περιφέρειας έδωσε προσωρινή λύση, αλλά οι επιβαρύνσεις σε φορτία που γίνονται από τα βαριά μηχανήματα των εργοταξίων της Ολυμπίας Οδού και της ΕΡΓΟΣΕ έχουν φέρει νέα προβλήματα και χρειάζονται άμεσες παρεμβάσεις ύψους 8 εκ. ευρώ», αναφέρεται στο έγγραφο τής ΠΔΕ…