Ιούν. 2008: Μέ­θο­δος του …πε­ρα­σμέ­νου αιώ­να οι ΧΥ­ΤΑ για την Ευ­ρώ­πη, όταν ε­δώ πε­ρι­μέ­νου­με τον “Κα­πο­δί­στρια των σκου­πι­διών”!

 Το γρά­φου­με α­πό την αρ­χή του χρό­νου, ό­τι το 2008 θα εί­ναι(;) έ­τος ε­πί­λυ­σης των ­περιφερεια­κών πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κών προ­βλη­μά­των. Φυ­σι­κά το μή­νυ­μα, α­πό την το­πι­κή κοινω­νία, για μη ε­πέ­κτα­ση του ΧΥ­ΤΑ Αι­γεί­ρας, έ­χει στα­λεί προς κά­θε κα­τεύ­θυν­ση και ό­λοι πε­ρι­μέ­νουν με α­γω­νί­α τις κυ­βερ­νη­τι­κές α­πο­φά­σεις, αν δηλ. α­πο­φασι­στεί η ε­νο­ποί­η­ση των δια­χει­ρι­στι­κών ε­νο­τή­των τής Α­να­το­λι­κής Α­χα­ΐ­ας για χρή­ση (α­νά­γκης) του –με 11 χρό­νια ζω­ής– ΧΥ­ΤΑ.

ΙΟΥΝ. 2008: Σενάρια συνενώσεων Δήμων

Ή­τα­νε δυό, ή­τα­νε τρεις, ή­τα­νε …χί­λιοι δε­κα­τρείς!

Την οι­κο­νο­μι­κή αυ­το­τέ­λεια των Δή­μων θέ­τουν για άλ­λη μια φο­ρά ως ζη­τού­με­νο για την ε­φαρ­μο­γή του νέ­ου «Κα­πο­δί­στρια» οι Δή­μαρ­χοι της Α­χα­ϊ­ας.  Πολ­λές οι προ­τά­σεις για συ­νε­νώ­σεις Δήμων και Κοι­νο­τή­των.

Μάιος 2008: Παγκόσμια ημέρα Περιβάλλοντος, XYTA, νερό κλπ

Είναι η μέρα  που δείχνουμε ό­λοι τις οι­κο­λο­γι­κές και πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κές ευαι­σθη­σί­ες μας, δια­τρα­νώ­νο­ντας στο έ­πα­κρο την α­νη­συχί­α για το μέλ­λον του πλα­νή­τη Γη. 

Εί­ναι η μέ­ρα, που ο Πο­λί­της Οι­κο­λό­γος κα­λεί­ται με τον Λό­γο του, τις θέ­σεις και την δρά­ση του να υ­πο­κι­νή­σει ό­χι μό­νον τους υ­πό­λοι­πους πο­λί­τες αλ­λά και τους ί­διους τους εκ­προ­σώ­πους της Ε­πι­στη­μο­νι­κής Οι­κο­λο­γί­ας να βγουν από τις ε­πι­στη­μο­νι­κές αυ­λές τους και να α­πευ­θυν­θούν με α­πλό λό­γο αλ­λά και με δρά­σεις και ε­ναλ­λα­κτι­κές οι­κο­λο­γι­κές προ­τά­σεις.

Ο Πο­λί­της Οι­κο­λό­γος χρη­σι­μο­ποιώ­ντας μια (εκ των πραγ­μά­των) η­μι­μα­θή Οι­κο­λο­γι­κή ευ­ρυ­μά­θεια (συ­γκρι­νό­με­νος πά­ντα με τα μέ­λη της Ε­πι­στη­μο­νι­κής Οι­κο­λο­γί­ας) προ­σπα­θεί (έ­στω και με φτω­χά γνω­στι­κά ό­πλα) να δια­δώ­σει την Οι­κο­λο­γι­κή Σκέ­ψη και Δράση.

Αυ­τό συμ­βαί­νει α­πό τη στιγ­μή που η οι­κο­λο­γί­α, ως ό­ρος, ως α­ντι­κεί­με­νο με­λέτης αλ­λά και ως κοι­νω­νι­κή και πο­λι­τι­στι­κή α­νά­γκη, πή­ρε μί­α ση­μα­ντι­κή θέση κι έ­κτα­ση, κα­τά τον 20ο αιώ­να. Κι αυ­τό δεν εί­ναι συ­μπτω­μα­τι­κό.