...Έγκλημα και Τιμωρία...
Σίγουρα δεν μπορούσαν να φανταστούν οι κάτοικοι της Αιγιάλειας τι τους επιφύλασσε τον ξημέρωμα της επόμενης μέρας, όταν το βράδυ της Τετάρτης 12 Ιουνίου παρατηρούσαν, τόσο τις τεράστιες φλόγες που ξεπηδούσαν από την απέναντι πλευρά του Κορινθιακού στο Βουνό της Ερατεινής, όσο και την μεγάλη φωτιά που κατάκαιε τα υψίπεδα του Ξυλοκάστρου. Ούτε καν όταν κατά το σούρουπο οι πυκνοί μαύροι καπνοί έδειξαν το άναμμα της φωτιάς στο Άνω Διακοπτό. ‘‘Είναι όλες μακριά μας’’ έλεγαν όλοι...
Το ξημέρωμα όμως της Πέμπτης ήταν εφιαλτικό. Οι θυελλώδεις δυτικοί άνεμοι έκαναν τις φλόγες από το Διακοπτό να κατατρώγουν τα πάντα, κινούμενες με μεγάλη ταχύτητα ανατολικά με αποτέλεσμα οι πυκνοί καπνοί να σκεπάσουν όλη την περιοχή.
Η ημέρα αυτή ήταν σίγουρη η πιο ζοφερή της σύγχρονης ιστορίας της Ανατολικής Αιγιάλειας.
Σε λίγο δεν άργησε να έρθει ο πανικός. Εκκενώνεται ο Καλαμιάς. Κάηκαν τα πρώτα σπίτια. Η φωτιά απειλεί τον Άνω Πλάτανο. Εκκενώνεται η Άνω Ακράτα. Η φωτιά πέρασε τον Κράθι Ποταμό. Κάηκαν σπίτια. Πάνω από 20 στον Δήμο Ακράτας. Ο αέρας δυναμώνει. Δεν υπάρχει αεροπυρόσβεση. Οι καμπάνες των εκκλησιών κτυπούν ασταμάτητα. Σειρά έχει η Άμπελος και τα Γκουμέϊκα . Ίσως την σταματήσει το Θολοπόταμο. Όχι. Κατεβαίνει χαμηλά. Οι καπνοί σκεπάζουν τα πάντα . Μια πολύ μεγάλη έκρηξη δημιουργεί φόβους για θύματα. Ευτυχώς όμως. Σειρά έχουν τα Μάρμαρα στην Αιγείρα . Κάηκαν τρία - τέσσερα σπίτια. Η πύρινη γλώσσα κατατρώει την ημιορεινή ζώνη παράλληλα του Κορινθιακού. Πυροσβεστικές δυνάμεις, στρατός, Τοπική αυτοδιοίκηση, πολίτες όλοι στο μέτωπο της φωτιάς. Η μάχη είναι άνιση όμως. Καίγεται το Μαυρέντι.
Ο Κριός ποταμός είναι πολύ μικρός για να την σταματήσει. Πέρασε στις καλλιεργήσιμες εκτάσεις και τα πυκνά δάση των Αιγών. Καιει παλιές αγροικίες πλησίον της αρχαίας ακρόπολης και την αποθήκη με τα εργαλεία των Αυστριακών αρχαιολόγων δίπλα στο θέατρο της Αρχαίας Αιγείρας. Εκεί η φωτιά θα ‘‘ξενυχτήσει’’ προσπαθώντας να σκαρφαλώσει στους απόκρημνους της Ευρωστίνας, για να συναντήσει την άλλη που ανέβαινε από το Δερβένι.
Η προσπάθεια να σωθεί το Μοναστήρι (Βεργουβίτσα), που η φωτιά το πλησιάζει από δύο μέτωπα - στους Αγίους Θεοδώρους και κοντά στην Μαυροσπηλιά, πετυχαίνει. Οι φλόγες σταματούν εκεί.
Η επόμενη μέρα, είναι μέρα απολογισμού των καταστροφών είναι τραγική.
Χιλιάδες στρέμματα καλλιεργήσιμων εκτάσεων (οι περισσότερες με ελαιόδεντρα) κάηκαν, φέροντας σε απόγνωση και οικονομικό αδιέξοδο σε εκατοντάδες αγρότες. Δεν είναι όμως αυτό το μόνο πλήγμα στα αγροτικά εισοδήματα. Χιλιάδες μέτρα λάστιχα τεχνιτών ποτισμάτων έλειωσαν από τις υψηλότατες θερμοκρασίες, με αποτέλεσμα μεγάλες καλλιεργήσιμες εκτάσεις να έχουν μείνει χωρίς άρδευση και στην περίπτωση αυτή απαιτείται άμεση αντικατάσταση, το κόστος της οποίας ανέρχεται σε δεκάδες αν όχι σε εκατοντάδες εκατομμύρια δρχ.
Οι πληγές πάντως της πρωτοφανούς αυτής καταστροφής θα αργήσουν πολύ να επουλωθούν, κυρίως δε η αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος που επλήγη ανεπανόρθωτα. Σειρά έχει τώρα η Πολιτεία να δείξει το κοινωνικό της πρόσωπο, προσφέροντας κάθε οικονομική βοήθεια στους πληγέντες. Άμεσα, επίσης, πρέπει να ξεκινήσει η αντιπυρική θωράκιση, αφού είναι γεγονός ότι, ειδικά η περιοχή του Δήμου Αιγείρας καίγεται για δεύτερη φορά από ‘‘εισαγόμενες’’ πυρκαγιές.
Τέλος, πρέπει αμέσως να επισκεφθεί την περιοχή κυβερνητικό κλιμάκιο, αφού η έλευση του κ. Λαλιώτη κατά τη διάρκεια της φωτιάς πέρασε σχεδόν απαρατήρητη και δεν εδόθη η ευκαιρία στους τοπικούς φορείς να του εκθέσουν εμπεριστατωμένα τα αιτήματά τους...
Σίγουρα δεν μπορούσαν να φανταστούν οι κάτοικοι της Αιγιάλειας τι τους επιφύλασσε τον ξημέρωμα της επόμενης μέρας, όταν το βράδυ της Τετάρτης 12 Ιουνίου παρατηρούσαν, τόσο τις τεράστιες φλόγες που ξεπηδούσαν από την απέναντι πλευρά του Κορινθιακού στο Βουνό της Ερατεινής, όσο και την μεγάλη φωτιά που κατάκαιε τα υψίπεδα του Ξυλοκάστρου. Ούτε καν όταν κατά το σούρουπο οι πυκνοί μαύροι καπνοί έδειξαν το άναμμα της φωτιάς στο Άνω Διακοπτό. ‘‘Είναι όλες μακριά μας’’ έλεγαν όλοι...
Το ξημέρωμα όμως της Πέμπτης ήταν εφιαλτικό. Οι θυελλώδεις δυτικοί άνεμοι έκαναν τις φλόγες από το Διακοπτό να κατατρώγουν τα πάντα, κινούμενες με μεγάλη ταχύτητα ανατολικά με αποτέλεσμα οι πυκνοί καπνοί να σκεπάσουν όλη την περιοχή.
Η ημέρα αυτή ήταν σίγουρη η πιο ζοφερή της σύγχρονης ιστορίας της Ανατολικής Αιγιάλειας.
Σε λίγο δεν άργησε να έρθει ο πανικός. Εκκενώνεται ο Καλαμιάς. Κάηκαν τα πρώτα σπίτια. Η φωτιά απειλεί τον Άνω Πλάτανο. Εκκενώνεται η Άνω Ακράτα. Η φωτιά πέρασε τον Κράθι Ποταμό. Κάηκαν σπίτια. Πάνω από 20 στον Δήμο Ακράτας. Ο αέρας δυναμώνει. Δεν υπάρχει αεροπυρόσβεση. Οι καμπάνες των εκκλησιών κτυπούν ασταμάτητα. Σειρά έχει η Άμπελος και τα Γκουμέϊκα . Ίσως την σταματήσει το Θολοπόταμο. Όχι. Κατεβαίνει χαμηλά. Οι καπνοί σκεπάζουν τα πάντα . Μια πολύ μεγάλη έκρηξη δημιουργεί φόβους για θύματα. Ευτυχώς όμως. Σειρά έχουν τα Μάρμαρα στην Αιγείρα . Κάηκαν τρία - τέσσερα σπίτια. Η πύρινη γλώσσα κατατρώει την ημιορεινή ζώνη παράλληλα του Κορινθιακού. Πυροσβεστικές δυνάμεις, στρατός, Τοπική αυτοδιοίκηση, πολίτες όλοι στο μέτωπο της φωτιάς. Η μάχη είναι άνιση όμως. Καίγεται το Μαυρέντι.
Ο Κριός ποταμός είναι πολύ μικρός για να την σταματήσει. Πέρασε στις καλλιεργήσιμες εκτάσεις και τα πυκνά δάση των Αιγών. Καιει παλιές αγροικίες πλησίον της αρχαίας ακρόπολης και την αποθήκη με τα εργαλεία των Αυστριακών αρχαιολόγων δίπλα στο θέατρο της Αρχαίας Αιγείρας. Εκεί η φωτιά θα ‘‘ξενυχτήσει’’ προσπαθώντας να σκαρφαλώσει στους απόκρημνους της Ευρωστίνας, για να συναντήσει την άλλη που ανέβαινε από το Δερβένι.
Η προσπάθεια να σωθεί το Μοναστήρι (Βεργουβίτσα), που η φωτιά το πλησιάζει από δύο μέτωπα - στους Αγίους Θεοδώρους και κοντά στην Μαυροσπηλιά, πετυχαίνει. Οι φλόγες σταματούν εκεί.
Η επόμενη μέρα, είναι μέρα απολογισμού των καταστροφών είναι τραγική.
Χιλιάδες στρέμματα καλλιεργήσιμων εκτάσεων (οι περισσότερες με ελαιόδεντρα) κάηκαν, φέροντας σε απόγνωση και οικονομικό αδιέξοδο σε εκατοντάδες αγρότες. Δεν είναι όμως αυτό το μόνο πλήγμα στα αγροτικά εισοδήματα. Χιλιάδες μέτρα λάστιχα τεχνιτών ποτισμάτων έλειωσαν από τις υψηλότατες θερμοκρασίες, με αποτέλεσμα μεγάλες καλλιεργήσιμες εκτάσεις να έχουν μείνει χωρίς άρδευση και στην περίπτωση αυτή απαιτείται άμεση αντικατάσταση, το κόστος της οποίας ανέρχεται σε δεκάδες αν όχι σε εκατοντάδες εκατομμύρια δρχ.
Οι πληγές πάντως της πρωτοφανούς αυτής καταστροφής θα αργήσουν πολύ να επουλωθούν, κυρίως δε η αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος που επλήγη ανεπανόρθωτα. Σειρά έχει τώρα η Πολιτεία να δείξει το κοινωνικό της πρόσωπο, προσφέροντας κάθε οικονομική βοήθεια στους πληγέντες. Άμεσα, επίσης, πρέπει να ξεκινήσει η αντιπυρική θωράκιση, αφού είναι γεγονός ότι, ειδικά η περιοχή του Δήμου Αιγείρας καίγεται για δεύτερη φορά από ‘‘εισαγόμενες’’ πυρκαγιές.
Τέλος, πρέπει αμέσως να επισκεφθεί την περιοχή κυβερνητικό κλιμάκιο, αφού η έλευση του κ. Λαλιώτη κατά τη διάρκεια της φωτιάς πέρασε σχεδόν απαρατήρητη και δεν εδόθη η ευκαιρία στους τοπικούς φορείς να του εκθέσουν εμπεριστατωμένα τα αιτήματά τους...
