Σοβαρά εξακολουθούν να παραμένουν τα προβλήματα στο οδικό δίκτυο που συνδέει τα χωριά και τους οικισμούς της ενδοχώρας. Παρά τα κατά καιρούς έργα που έχουν γίνει για την βελτίωση - διαπλάτυνση του οδοστρώματος στην 17η επαρχιακή οδό (Αιγείρα – Αιγές – Μοναστήρι – Σελιάνα – Περιθώρι) και στην 18η (Αιγείρα – Χρυσάμπελα – Όαση – Συνεβρό – Βελλά – Εξοχή), δεν φαίνεται να έχουν δοθεί οι απαραίτητες λύσεις στους σημαντικούς αυτούς οδικούς άξονες.
Το οδικό δίκτυο των 50 περίπου χλμ που εξυπηρετεί 9 ορεινά κοινότητες και οικισμούς, με πλούσια αγροτοκτηνοτροφική οικονομία, αλλά και μεγάλο τουριστικό ενδιαφέρον.
Ο ‘‘Φ’’ σε ένα μικρό οδοιπορικό του προς τα χωριά μας, κατέγραψε πολλές ατέλειες αλλά και επικίνδυνα σημεία, η αποκατάσταση των οποίων θα ήταν ένα βήμα για την παραπέρα αναπτυξιακή πορεία της ορεινής ζώνης.
Συγκεκριμένα, αν και σε όλο σχεδόν το μήκος του δικτύου υπάρχει ασφαλτόστρωση, μόνο το τμήμα μέχρι τις Αιγές έχει ολοκληρωθεί πλήρως, ενώ στην υπόλοιπη διαδρομή παρουσιάζονται πολλές ατέλειες (χωρίς διαπλάτυνση - ρείθρα – μπάρες, κλειστές στροφές, κατολισθήσεις κτλ).
Αυτή τη στιγμή πάντως, διενεργούνται εργασίες στερέωσης της οδού πλησίον της Σελιάνας, όπου κάθε χρόνο μετά από βροχοπτώσεις η διακοπή της κυκλοφορίας, λόγω μεγάλων κατολισθήσεων, ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Όπως δήλωσε στον ‘‘Φ’’ υπηρεσιακός παράγοντας τη Νομαρχίας Αχαΐας, η παρέμβαση στο σημείο αυτό θα λύσει οριστικά το πρόβλημα. Προς δημοπράτηση επίσης είναι το τμήμα Αιγείρας - Χρυσαμπέλων με ποσό 450 εκ. δρχ. και θα ολοκληρωθεί, σύμφωνα με πληροφορίες, μέσα στην επόμενη Άνοιξη.
Θα θρηνήσουμε θύματα...
Όμως και οι δύο αυτοί δρόμοι από το πρώτο τους κιόλας χιλιόμετρο ξεκινούν προβληματικά. Οι προσπάθειες δηλαδή κατασκευής των δικτύων δεν έχουν εστιασθεί καθόλου στο γεγονός ότι, κανένα λεωφορείο, ούτε φορτηγό που μεταφέρει αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τον δρόμο προς το Περιθώρι, αφού η αρχή και το τέλος της διαδρομής του είναι η γέφυρα του Κριού ποταμού (το χαμηλό ύψος της είναι απαγορευτικό για κάθε μεγάλο όχημα, ενώ η πάροδος μέσα από το ποτάμι δεν είναι η πλέον ενδεδειγμένη λύση). Μεγάλος όμως είναι και ο κίνδυνος που ελλοχεύει για τα διερχόμενα αυτοκίνητα, μερικά χιλιόμετρα πριν το Μοναστήρι, όπου ένα τεράστιο κομμάτι βράχου στέκεται μετέωρο πάνω από τον δρόμο.
Θα θρηνήσουμε θύματα επισημαίνουν οι καθημερινοί διαβάτες του σημείου αυτού και σίγουρα δεν είναι υπερβολικό το λεχθέν από κάποιον ‘‘ανάβω κερί στην Παναγία κάθε φορά που περνάω από εκεί’’!
Αλλά και από την άλλη πλευρά, οι δαιδαλώδεις, στεγνές και επικίνδυνες στροφές προς τα Μάρμαρα και σε πολλά άλλα σημεία έως την Εξοχή, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για ακίνδυνη διέλευση των οχημάτων.
Ατελείωτα λοιπόν παρουσιάζονται τα προβλήματα στους δρόμους προς τα χωριά και τα αναφερθέντα ήταν μόνο μια ενδεικτική περιγραφή σε όσα συναντήσαμε σ’ ολόκληρη τη διαδρομή. Η άμεση δρομολόγηση των αναγκαίων λύσεων για την πλήρη αποκατάσταση της άνετης και ασφαλούς κυκλοφορίας στους παραπάνω δρόμους, χαρακτηρίζεται άκρως επείγουσα και πρέπει να απασχολήσει σοβαρά κάθε αρμόδιο, δεδομένης της σπουδαιότητας των οδικών αυτών αξόνων στην αναπτυξιακή πορεία του νεοϊδρυθέντος Δήμου Αιγείρας.
Το οδικό δίκτυο των 50 περίπου χλμ που εξυπηρετεί 9 ορεινά κοινότητες και οικισμούς, με πλούσια αγροτοκτηνοτροφική οικονομία, αλλά και μεγάλο τουριστικό ενδιαφέρον.
Ο ‘‘Φ’’ σε ένα μικρό οδοιπορικό του προς τα χωριά μας, κατέγραψε πολλές ατέλειες αλλά και επικίνδυνα σημεία, η αποκατάσταση των οποίων θα ήταν ένα βήμα για την παραπέρα αναπτυξιακή πορεία της ορεινής ζώνης.
Συγκεκριμένα, αν και σε όλο σχεδόν το μήκος του δικτύου υπάρχει ασφαλτόστρωση, μόνο το τμήμα μέχρι τις Αιγές έχει ολοκληρωθεί πλήρως, ενώ στην υπόλοιπη διαδρομή παρουσιάζονται πολλές ατέλειες (χωρίς διαπλάτυνση - ρείθρα – μπάρες, κλειστές στροφές, κατολισθήσεις κτλ).
Αυτή τη στιγμή πάντως, διενεργούνται εργασίες στερέωσης της οδού πλησίον της Σελιάνας, όπου κάθε χρόνο μετά από βροχοπτώσεις η διακοπή της κυκλοφορίας, λόγω μεγάλων κατολισθήσεων, ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Όπως δήλωσε στον ‘‘Φ’’ υπηρεσιακός παράγοντας τη Νομαρχίας Αχαΐας, η παρέμβαση στο σημείο αυτό θα λύσει οριστικά το πρόβλημα. Προς δημοπράτηση επίσης είναι το τμήμα Αιγείρας - Χρυσαμπέλων με ποσό 450 εκ. δρχ. και θα ολοκληρωθεί, σύμφωνα με πληροφορίες, μέσα στην επόμενη Άνοιξη.
Θα θρηνήσουμε θύματα...
Όμως και οι δύο αυτοί δρόμοι από το πρώτο τους κιόλας χιλιόμετρο ξεκινούν προβληματικά. Οι προσπάθειες δηλαδή κατασκευής των δικτύων δεν έχουν εστιασθεί καθόλου στο γεγονός ότι, κανένα λεωφορείο, ούτε φορτηγό που μεταφέρει αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τον δρόμο προς το Περιθώρι, αφού η αρχή και το τέλος της διαδρομής του είναι η γέφυρα του Κριού ποταμού (το χαμηλό ύψος της είναι απαγορευτικό για κάθε μεγάλο όχημα, ενώ η πάροδος μέσα από το ποτάμι δεν είναι η πλέον ενδεδειγμένη λύση). Μεγάλος όμως είναι και ο κίνδυνος που ελλοχεύει για τα διερχόμενα αυτοκίνητα, μερικά χιλιόμετρα πριν το Μοναστήρι, όπου ένα τεράστιο κομμάτι βράχου στέκεται μετέωρο πάνω από τον δρόμο.
Θα θρηνήσουμε θύματα επισημαίνουν οι καθημερινοί διαβάτες του σημείου αυτού και σίγουρα δεν είναι υπερβολικό το λεχθέν από κάποιον ‘‘ανάβω κερί στην Παναγία κάθε φορά που περνάω από εκεί’’!
Αλλά και από την άλλη πλευρά, οι δαιδαλώδεις, στεγνές και επικίνδυνες στροφές προς τα Μάρμαρα και σε πολλά άλλα σημεία έως την Εξοχή, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για ακίνδυνη διέλευση των οχημάτων.
Ατελείωτα λοιπόν παρουσιάζονται τα προβλήματα στους δρόμους προς τα χωριά και τα αναφερθέντα ήταν μόνο μια ενδεικτική περιγραφή σε όσα συναντήσαμε σ’ ολόκληρη τη διαδρομή. Η άμεση δρομολόγηση των αναγκαίων λύσεων για την πλήρη αποκατάσταση της άνετης και ασφαλούς κυκλοφορίας στους παραπάνω δρόμους, χαρακτηρίζεται άκρως επείγουσα και πρέπει να απασχολήσει σοβαρά κάθε αρμόδιο, δεδομένης της σπουδαιότητας των οδικών αυτών αξόνων στην αναπτυξιακή πορεία του νεοϊδρυθέντος Δήμου Αιγείρας.
