ΜΑΡΤΙΟΣ 2002 - Αρχαίο Θέατρο: Το Κιάτο κέρδισε αυτό που έχασε η Αιγείρα!

Στο προ­η­γού­με­νο φύ­λο εί­χα­με α­να­φέ­ρει ό­τι χά­θη­κε η μο­ναδι­κή ευ­και­ρί­α χρη­μα­το­δό­τη­σης για το αρ­χαί­ο θέ­α­τρο της πε­ριο­χής μας, α­φού δεν ε­ντά­χθη­κε στο πρό­γραμ­μα της πο­λι­τι­στι­κής Ο­λυ­μπιά­δας του 2004. Εί­χα­με μά­λι­στα δη­μο­σιεύ­σει και τον χάρ­τη με τα ση­μα­ντι­κό­τε­ρα θέ­α­τρα γύρω α­πό τον ά­ξο­να Ο­λυ­μπί­ας – Α­θή­νας.
Η χρη­μα­το­δό­τη­ση αυ­τή όμως, απ’ ότι φαίνεται, χά­θη­κε μό­νο για τον Δή­μο Αι­γεί­ρας, α­φού, σε έ­ρευ­να που κά­να­με, βρή­κα­με ό­τι ύ­στε­ρα α­πό συ­ντο­νι­σμέ­νες ε­νέρ­γειες των πο­λι­τι­κών της Κο­ριν­θί­ας και του Δή­μου Σι­κυω­νί­ων, το ε­κεί αρ­χαί­ο θέ­α­τρο θα ε­ντα­χθεί ε­μπρό­θε­σμα στο Γ’ Κοι­νο­τι­κό Πλαί­σιο Στή­ρι­ξης με 587.000 Ευ­ρώ (200 ε­κ. Δρχ) και το έρ­γο θα ο­λο­κλη­ρω­θεί στις 31 Δε­κεμ­βρί­ου 2003.
Για το Θέ­α­τρο λοιπόν της Σι­κυώ­νος ο Υ­πουρ­γός Πο­λι­τι­σμού Ευάγ­γε­λος Βε­νι­ζέ­λος με το Υπ.Α­ριθ. ΥΠ­ΠΟ/Γ.Υ./120/28.12.2001 έγ­γρα­φό του γνω­στο­ποιεί τα ε­ξής:
“Η προ­στα­σί­α και α­πο­κα­τά­στα­ση του θε­ά­τρου της Σι­κυώ­νος, ό­πως και κά­θε μνη­μεί­ου, α­πο­τε­λεί πρω­ταρ­χι­κό μέ­λη­μα του Υ­πουρ­γεί­ου Πο­λι­τι­σμού. Για το λό­γο αυ­τό έ­χει εκ­πο­νη­θεί α­πό τη Διεύ­θυν­ση Α­να­στή­λω­σης Αρ­χαί­ων Μνη­μεί­ων με­λέ­τη για τη συ­ντή­ρη­ση των α­να­λημ­μά­των των πα­ρό­δων, των θο­λω­τών διό­δων, της σκη­νής και των ε­δω­λί­ων του κοί­λου του αρ­χαί­ου θε­ά­τρου, η ο­ποί­α έ­χει ε­γκρι­θεί α­πό το Κε­ντρι­κό Αρ­χαιο­λο­γι­κό Συμ­βού­λιο.
Στο πα­ρα­πά­νω πλαί­σιο για το έρ­γο “Δια­μόρ­φω­ση αρ­χαιο­λο­γι­κού χώ­ρου Σικυώ­νος και α­να­στή­λω­ση αρ­χαί­ου θε­ά­τρου” η αρ­μό­δια Διεύ­θυν­ση του ΥΠ.ΠΟ. έχει ε­μπρό­θε­σμα υ­πο­βάλ­λει Τε­χνι­κό Δελ­τί­ο για την έ­ντα­ξή του στο Γ’ ΚΠΣ.
Σύμ­φω­να με τον προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό θα α­παι­τη­θούν 200 εκ. δρχ. εκ των ο­ποί­ων 30 θα απαι­τη­θούν για τη δια­μόρ­φω­ση και τις υ­πο­δο­μές του χώ­ρου (νέ­α πε­ρί­φρα­ξη, χώ­ρος στάθ­μευ­σης, προ­σβά­σεις, σή­μαν­ση, α­νά­δει­ξη αρ­χαιο­τή­των) και 170 εκ. για τη συ­ντή­ρη­ση – στε­ρέ­ω­ση – α­να­στή­λω­ση των α­να­λημ­μά­των των πα­ρό­δων, των θο­λω­τών διό­δων, της σκη­νής και των ε­δω­λί­ων του κοί­λου του αρ­χαί­ου θε­ά­τρου. Η ο­λο­κλή­ρω­ση του έρ­γου έ­χει προ­γραμ­μα­τι­σθεί για 31/12/2003”.
 Τα πα­ρα­πά­νω α­να­φέ­ρει ε­πί λέ­ξει ο Υ­πουρ­γός Πο­λι­τι­σμού για τη Σι­κυώ­να, και σί­γου­ρα δεν έ­γρα­ψε αυ­τό το κεί­με­νο για να κά­νου­με ε­μείς ε­δώ στην Αι­γεί­ρα “α­ντι­πο­λί­τευ­ση”…
Η μη έ­ως τώ­ρα χρη­μα­το­δό­τη­ση του θε­ά­τρου συ­ζη­τή­θη­κε στην τε­λευ­ταί­α συ­νε­δρί­α­ση του Δη­μο­τι­κού Συμ­βου­λί­ου Αι­γεί­ρας (13/3/2002) με α­φορμή τη ψή­φι­ση του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού του Δή­μου.
Το έ­θε­σαν οι αρ­χη­γοί της Α­ντι­πο­λί­τευ­σης Α. Οι­κο­νό­μου και Κ. Πα­λαιο­λο­γό­που­λος, ε­ρω­τώ­ντας το Δή­μαρχο για­τί μέ­χρι σή­με­ρα δεν έ­χει γί­νει τί­πο­τα. Ο Δη­μή­τρης Μυ­λω­νάς α­πά­ντησε ό­τι πρό­σφα­τα έ­στει­λε ε­πι­στο­λή προς ό­λους τους Βου­λευ­τές και τους πο­λι­τι­κούς πα­ρά­γο­ντες της Α­χα­ΐ­ας (η ο­ποί­α ου­δέ­πο­τε έ­φθα­σε στην εφη­με­ρί­δα μας), α­φή­νο­ντας αιχ­μές για το ό­τι οι α­χαιοί πο­λι­τι­κοί δεν έ­χουν δεί­ξει το α­νά­λο­γο εν­δια­φέ­ρον, το­νί­ζο­ντας ε­πί­σης ό­τι με ε­ρώ­τη­ση του Ν.Σ. Ν. Τσού­κα­λη το θέ­μα θα συ­ζη­τη­θεί στο Νο­μαρ­χια­κό Συμ­βού­λιο. Για την ό­ποια από­φα­ση του Ν.Σ. ο κ. Δή­μαρ­χος, ε­πι­σή­μα­νε ό­τι δεν θα μπο­ρέ­σει να λύ­σει το πρό­βλη­μα, θέ­το­ντας τις ελ­πί­δες του πλέ­ον στο πρό­γραμ­μα της “Πά­τρας Πο­λι­τι­στι­κή πρω­τεύ­ου­σα της Ευ­ρώ­πης” το 2006. Κλεί­νο­ντας την α­πά­ντησή του ο Δ. Μυ­λω­νάς για το Θέ­α­τρο της Αρ­χαί­ας Αι­γεί­ρας εί­πε, με­τα­ξύ άλ­λων: “Ο πο­λύ ση­μα­ντι­κός αυ­τός αρ­χαιο­λο­γι­κός χώ­ρος δεν α­νή­κει στο δή­μο Αιγεί­ρας, δεν α­νή­κει καν στην Α­χα­ΐ­α, α­νή­κει στην πα­γκό­σμια Ι­στο­ρί­α”.
Ο Δη­μο­τι­κός Σύμ­βου­λος Δημ. Κο­λο­βός σε σύ­ντο­μη πα­ρέμ­βα­σή του, ρώ­τη­σε τον Δή­μαρ­χο για­τί το έγ­γρα­φο του Δή­μου προς τους πο­λι­τι­κούς ήρ­θε τώ­ρα με κα­θυ­στέ­ρη­ση τριών ε­τών.
Για το θέ­μα πά­ντως των αιχ­μών κα­τά των Α­χαιών Βου­λευ­τών, σε αναζήτηση που έγινε στο αρ­χεί­ο του “Φρου­ρού” τα πέ­ντε τε­λευ­ταί­α χρό­νια, διαβάσαμε αρ­κε­τές ε­ρω­τή­σεις και ε­πε­ρω­τή­σεις Βου­λευ­τών α­πό ό­λους τους πο­λι­τι­κούς χώ­ρους που α­παι­τού­σαν την α­νά­δει­ξη του Θε­ά­τρου, βρή­κα­με μά­λι­στα και τα πρα­κτι­κά της Βου­λής ό­που ο Ευάγ­γε­λος Βε­νι­ζέ­λος δή­λω­νε στο σώ­μα την ανα­γκαιό­τη­τα δια­φύ­λα­ξης αυ­τού του μνη­μεί­ου.
Έ­κτο­τε ό­μως το θέ­μα πα­ρα­πέμφθη­κε στις “κα­λέν­δες” και δια­τη­ρή­θη­κε μό­νο στις σε­λί­δες του “Φ”.

Open publication - Free publishing - More 2002