Το γεγονός αυτό, ότι δηλ. παραμένει «μισή» όλο αυτό το διάστημα η Παλαιά Εθνική Οδός στο ύψος τού Θολοποτάμου, είναι τουλάχιστον απαράδεκτο!
«Μα δεν κηρύχτηκε η Αχαΐα Θεομηνιόπληκτη, όπως (αρμοδίως) είχαν υποσχεθεί τον Μάρτιο… Μόνο
έτσι θα επιδιορθωνόταν άμεσα και η Εθνική Οδός, δεν πρόλαβε και η "ΜΟΜΑ" πριν τις
εκλογές…» θα ισχυριστεί κάποιος.
Πρέπει, λοιπόν, να γίνει
αντιληπτό από όλους ότι αυτό δεν είναι θέμα μόνο της Αιγείρας, αφού τώρα το
καλοκαίρι περνά σχεδόν ολόκληρη η Ανατολική Αιγιαλεία και η Δυτική Κορινθία από
το σημείο, για την καθιερωμένη νυχτερινή (και όχι μόνο) επίσκεψη στα κέντρα
διασκέδασης της παραλιακής Ακράτας. Το γεγονός ότι δεν έχει παρατηρηθεί ακόμα κάποιο
(χτύπα ξύλο) συμβάν και με την καθιερωμένη «Αιγειράτικη αδιαφορία» περί το
κοινό συμφέρον να συνεχίζεται, είμαστε σίγουροι ότι το θέμα θα αργήσει πολύ να
μπει σε κάποια ημερήσια διάταξη (Α’ ή Β’ Αυτοδιοικητικού βαθμού)!!!
Κατά τα λοιπά, όπως είχαμε
αναφέρει και τον Φεβρουάριο, οι ζημιές «χρεώθηκαν» στην κατασκευάστρια εταιρία
«Μηχανική» (του έργου Κιάτου – Ροδοδάφνης), αφού κατά την ισχυρή βροχόπτωση το
απόγευμα της 6ης Φεβρουαρίου
2012, τα καλούπια παρασύρθηκαν από τα ορμητικά νερά, με αποτέλεσμα να φράξουν
την κύτη και χιλιάδες κυβικά ύδατος να πλημυρίσουν αρκετά
οικοδομικά τετράγωνα της Αιγείρας και μερικές ιδιοκτησίες στον οικισμό Κραθίου…
Και τότε, αλλά και παλαιότερα,
είχαμε αναφερθεί στην «καρκινοβατούσα» εργολαβία τής «Μηχανικής», η οποία
ουσιαστικά «εγκατέλειψε» το έργο αμέσως μετά την πλημύρα και τυπικά η ΕΡΓΟΣΕ
διέλυσε την εργολαβία τον Ιούνιο (2012).
Αναμενόμενο λοιπόν ήταν το
γεγονός να αναλάβει η ΕΡΓΟΣΕ τις αποζημιώσεις των δεκάδων πληγέντων ιδιοκτητών
και στη συνέχεια αυτή θα τα διεκδικήσει από τη «Μηχανική» ή θα τα «συμψηφίσει»
στον όποιο ισολογισμό της διακοπείσας εργολαβίας.
