Ο Ιατρικός Σύλλογος Αιγίου συμπαρίσταται στα δίκαια αιτήματα των κατοίκων της Ανατολικής Αιγιάλειας σχετικά με τον ΧΥΤΑ Αιγείρας.
Ο ΧΥΤΑ στην Αιγείρα σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε σαν ένα σύγχρονο έργο διαχείρισης των απορριμμάτων της 3ης Διαχειριστικής Ενότητας Αχαΐας. Η μελέτη του ΤΕΕ όμως μετά από την επίσκεψη στο χώρο διαπίστωσε σωρεία προβλημάτων.
Ένα έργο που έγινε για να λύσει το πρόβλημα των απορριμμάτων, με προδιαγραϕές επάρκειας, για τους 3 πρώην καποδιστριακούς δήμους της Ανατολικής Αιγιάλειας, έχει γίνει πλέον εϕιάλτης για το λαό της περιοχής αποθέτοντας εκεί πλέον απορρίμματα από όλη την Αιγιάλεια.
Η λήξη της άδειας λειτουργίας του ΧΥΤΑ που έχει καταντήσει χωματερή, οι πυρκαγιές στο χώρο του ΧΥΤΑ, τα κατεστραμμένα γαιωυϕάσματα και γεωμεμβράνες, ο υπερκορεσμός, τα διασταλλάγματα που 2 ϕορές έϕθασαν στη θάλασσα, προβλήματα κατολισθήσεων, συνθέτουν μια άκρως επικίνδυνη κατάσταση.
Έχουν παρέλθει δεκαετίες χωρίς λύση του οξυμένου προβλήματος της διάθεσης των απορριμμάτων. Η ευθύνη βαραίνει όλες τις κυβερνήσεις, το αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος, τις Περιϕέρειες, τους Δήμους, που αν και κατά την διεθνή εμπειρία υπάρχουν λύσεις με τον διαχωρισμό, κομποστοποίηση κ.α., αϕήνουν μεγάλα οικονομικά συμϕέροντα να κερδοσκοπούν αδιαϕορώντας για την υγεία του λαού και την προστασία του περιβάλλοντος.
Δίκαιη η αγωνία και η αγανάκτηση των κατοίκων της περιοχής που με αγώνες και κινητοποιήσεις διεκδικούν τα αυτονόητα.
Ο ΧΥΤΑ στην Αιγείρα σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε σαν ένα σύγχρονο έργο διαχείρισης των απορριμμάτων της 3ης Διαχειριστικής Ενότητας Αχαΐας. Η μελέτη του ΤΕΕ όμως μετά από την επίσκεψη στο χώρο διαπίστωσε σωρεία προβλημάτων.
Ένα έργο που έγινε για να λύσει το πρόβλημα των απορριμμάτων, με προδιαγραϕές επάρκειας, για τους 3 πρώην καποδιστριακούς δήμους της Ανατολικής Αιγιάλειας, έχει γίνει πλέον εϕιάλτης για το λαό της περιοχής αποθέτοντας εκεί πλέον απορρίμματα από όλη την Αιγιάλεια.
Η λήξη της άδειας λειτουργίας του ΧΥΤΑ που έχει καταντήσει χωματερή, οι πυρκαγιές στο χώρο του ΧΥΤΑ, τα κατεστραμμένα γαιωυϕάσματα και γεωμεμβράνες, ο υπερκορεσμός, τα διασταλλάγματα που 2 ϕορές έϕθασαν στη θάλασσα, προβλήματα κατολισθήσεων, συνθέτουν μια άκρως επικίνδυνη κατάσταση.
Έχουν παρέλθει δεκαετίες χωρίς λύση του οξυμένου προβλήματος της διάθεσης των απορριμμάτων. Η ευθύνη βαραίνει όλες τις κυβερνήσεις, το αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος, τις Περιϕέρειες, τους Δήμους, που αν και κατά την διεθνή εμπειρία υπάρχουν λύσεις με τον διαχωρισμό, κομποστοποίηση κ.α., αϕήνουν μεγάλα οικονομικά συμϕέροντα να κερδοσκοπούν αδιαϕορώντας για την υγεία του λαού και την προστασία του περιβάλλοντος.
Δίκαιη η αγωνία και η αγανάκτηση των κατοίκων της περιοχής που με αγώνες και κινητοποιήσεις διεκδικούν τα αυτονόητα.