28 Απριλίου 2009: Το πρόβλημα της Αιγείρας και οι επιστημονικές απόψεις τού καθηγητή Γ. Φερεντίνου

Μια ά­κρως εν­δια­φέ­ρου­σα Η­με­ρί­δα διορ­γά­νω­σε την Τρί­τη 28 Α­πρι­λί­ου η Νο­μαρ­χια­κή Αυ­το­διοί­κη­ση Α­χα­ΐ­ας και το Πα­νε­πι­στή­μιο της Πά­τρας με θέ­μα “Α­χα­ΐ­α και Θά­λασ­σα”.

“Α­χα­ΐ­α και Θά­λασ­σα”

Πλού­σια η θε­μα­το­λο­γί­α, με πα­ρου­σιά­σεις ει­δι­κών, σε έ­να πλή­θος οι­κο­λο­γι­κών και πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κών προ­βλη­μά­των του Νο­μού Α­χα­ΐ­ας. Με­τα­ξύ αυ­τών, «Πη­γές θα­λάσ­σιας ρύ­παν­σης, Κλι­μα­τι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά Κο­ριν­θια­κού - Πα­τρα­ϊ­κού, Αλιεί­α, Διά­βρω­ση των ακτών, Πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά πο­τα­μών, Σει­σμι­κό­τη­τα ευ­ρύ­τε­ρης πε­ριο­χής, Υ­πο­θα­λάσ­σια ρήγ­μα­τα και κα­το­λι­σθή­σεις, Τσου­νά­μις και πό­σο κιν­δυ­νεύ­ου­με» κλπ.

Η ε­φη­με­ρί­δα μας, α­μέ­σως με­τά τη λή­ξη της η­με­ρί­δας, ζή­τη­σε α­πό τον κα­θη­γη­τή κ. Γε­ώρ­γιο Φε­ρε­ντί­νο
του Πα­νε­πι­στη­μί­ου Πα­τρών (Τµήµα Γε­ω­λογί­ας, Ερ­γα­στή­ριο Θα­λάσ­σιας Γε­ω­λο­γί­ας & Φυ­σικής Ωκε­α­νο­γρα­φί­ας) πε­ρισ­σό­τε­ρες διευ­κρι­νή­σεις για το πρό­βλη­μα της Διά­βρω­σης που τό­σο έ­ντο­νο πα­ρου­σιά­ζε­ται στην πε­ριο­χή μας.

Ο κ. Φε­ρε­ντί­νος α­ντα­πο­κρί­θη­κε ά­με­σα και ευ­γε­νι­κά μάς πα­ρα­χώ­ρη­σε τα ση­μαντι­κό­τε­ρα α­πο­σπά­σμα­τα της ει­σή­γη­σής του που α­φο­ρούν την Αι­για­λεί­α.

Η αν­θρω­πο­γε­νής πα­ρέμ­βα­ση... το προβλημα κα­τά μή­κος της πα­ρα­λί­ας Αι­γεί­ρας

Μορ­φο­λο­γι­κές έ­ρευ­νες στις α­κτές της Αι­για­λεί­ας έ­χουν δεί­ξει ό­τι οι α­κτές στην πά­ρο­δο του χρό­νου (1945-1985) εί­ναι ευ­με­τά­βλη­τες.

Τα αί­τια των με­τα­βο­λών αυ­τών εί­ναι: η κυ­μα­τι­κή δρά­ση, οι κα­το­λι­σθή­σεις και τα tsunamis και η αν­θρω­πο­γε­νής πα­ρέμ­βα­ση. Η κυ­μα­τι­κή δρά­ση εί­ναι συ­νε­χής στην πά­ρο­δο του χρό­νου και το ί­διο ι­σχύ­ει και για την αν­θρώ­πι­νη πα­ρέμ­βα­ση τα τε­λευ­ταί­α 50 χρό­νια. Η δρά­ση των κα­το­λι­σθή­σε­ων και των τσου­νά­μι εί­ναι α­πό­το­μη και στιγμιαί­α.

Η κυ­μα­τι­κή δρά­ση κα­τά μή­κος των α­κτών της Αι­για­λεί­ας εί­ναι έ­ντο­να ευ­μετά­βλη­τη χω­ρο­χρο­νι­κά προ­κα­λώ­ντας εί­τε διά­βρω­ση, εί­τε πρό­σχω­ση στην α­κτή, ε­νώ με­γά­λα τμή­μα­τα εί­ναι α­με­τά­βλη­τα.

Η κυ­μα­τι­κή δρά­ση κα­τά κύ­ριο λό­γο ελέγ­χε­ται α­πό α­να­το­λι­κούς και βο­ρειο­δυ­τι­κούς έ­ως βό­ρειους α­νέ­μους. Οι α­νατο­λι­κοί ά­νε­μοι δη­μιουρ­γούν κύ­μα­τα ύ­ψους 3,6 μ και πε­ριό­δου 7 δευ­τε­ρόλ., ε­νώ οι βο­ρειο­δυ­τι­κοί ά­νε­μοι προ­κα­λούν κύ­μα­τα ύ­ψους 3,6 μ και πε­ριό­δου 7,8 δευ­τε­ρόλ.

Προ­σχω­σι­γε­νείς α­κτές εί­ναι: τμή­μα της α­κτής Δι­γαι­λειώ­τι­κα, η α­κτή Νι­κο­λέι­κα α­πό την εκ­βο­λή του Σε­λι­νού­ντα έ­ως την εκ­βο­λή του Κε­ρυ­νί­τη, η Ά­κρα Τρύπια στο δέλ­τα του Βου­ρα­ϊ­κού.

Δια­βρω­σι­γε­νείς α­κτές εί­ναι: τμή­μα της α­κτής Δι­γα­λειώ­τι­κα, η α­κτή Βα­λι­μί­τι­κα -Τέ­με­νη, τμή­μα της α­κτής Δα­κο­πτού δυ­τι­κά του α­λιευ­τι­κού κα­τα­φυ­γί­ου, η α­κτή α­να­το­λι­κά της εκ­βο­λής του Πού­ντα, τμή­μα της α­κτής δυ­τι­κά του α­λιευ­τι­κού κα­τα­φυ­γί­ου Ά­γιος Κων­στα­ντί­νος στα δυ­τικά ό­ρια του δέλ­τα του Κρά­θι.

Η διά­βρω­ση της α­κτής Βα­λι­μί­τι­κα - Τέ­με­νη και των εκ­βο­λών του Σε­λι­νού­ντα ο­φεί­λε­ται στη διευ­θέ­τηση της κοί­της του Σε­λι­νού­ντα και στην α­πο­κο­πή της δευ­τε­ρεύ­ου­σας φυ­σι­κής κοί­της που εκ­βά­λει στα Βα­λι­μί­τι­κα.

Η διά­βρω­ση δυ­τι­κά του α­λιευ­τι­κού κα­ταφυ­γί­ου του Δια­κο­πτού ο­φεί­λε­ται στην κα­τα­σκευ­ή του.

Η διά­βρω­ση ε­κα­τέ­ρω­θεν του Κρά­θι πρέ­πει να ο­φεί­λε­ται στη διευ­θέ­τη­ση της κοί­της, ε­νώ η διά­βρω­ση ανα­το­λι­κά του α­λιευ­τι­κού κα­τα­φυ­γί­ου ο­φεί­λε­ται στην κα­τα­σκευ­ή του.

Η διάβρω­ση στα δυ­τι­κά της εκ­βο­λής του “Πού­ντα” ο­φεί­λε­ται στις κα­τα­σκευές στον αιγια­λό α­πό τον Πλά­τα­νο έως τον Πού­ντα.

Η διά­βρω­ση κα­τά μή­κος της πα­ρα­λί­ας Αι­γεί­ρας οφεί­λε­ται στην κα­τα­σκευ­ή του κα­τα­κό­ρυ­φου κρη­πι­δώ­ματος για την διέ­λευ­ση πα­ρα­λια­κής ο­δού.

Ε­κτός α­πό την κυ­μα­τι­κή δρά­ση η ο­ποί­α εί­ναι συ­νε­χής οι α­κτές της Αι­για­λείας έ­χουν προ­σβλη­θεί στιγ­μιαί­α με πα­ρά­κτιες κα­το­λι­σθή­σεις.

Η α­κτή α­πό την Ά­κρα Γύ­φτι­σα (Αί­γιον) έ­ως το Δια­κο­πτό με­τά το σει­σμό του 1861 υ­πέ­στη κα­το­λι­σθή­σεις και κα­λύ­φθη­κε α­πό τη θά­λασ­σα οπι­σθο­χω­ρώ­ντας α­πό 100 έ­ως 200 μ.

Πα­ρό­μοια η α­κτή των Νι­κο­λέ­ι­κων με­τά το σει­σμό του 1995 κα­λύ­φθη­κε από τη θά­λασ­σα και ο­πι­σθο­χώ­ρη­σε από 20 έ­ως 60 m.

Η α­κτή στις Κα­μά­ρες το 1963 υ­πέ­στη μια κα­το­λί­σθη­ση σε πλά­τος 800 μ, ε­νώ η α­κτή ο­πι­σθο­χώ­ρη­σε κα­τά 100 έ­ως 200 μ προ­κα­λώ­ντας έ­να τσου­νά­μι με ύ­ψος πε­ρί­που 5,5 m. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό της κα­το­λί­σθη­σης αυ­τής και που προ­κλη­θέ­ντος τσου­νά­μι ή­ταν οι ε­λά­χι­στες κα­τα­στρο­φές, αν και το τσου­νά­μι ει­σήλ­θε στην α­κτή α­πό τις Κα­μά­ρες έ­ως το Λόγ­γο και το Αίγιο α­πό 100 έ­ως 400 μ.

Αν το ί­διο φαι­νό­με­νο ε­λάμ­βα­νε χώ­ρα σή­με­ρα οι κα­τα­στρο­φές θα ή­ταν τε­ρά­στιες λό­γω της πυ­κνής δό­μη­σης πά­νω στον αι­γιαλό, κυ­ρί­ως πα­ρα­θε­ρι­στι­κών κα­τοι­κιών, ε­νώ αν το φαι­νό­με­νο ε­λάμ­βα­νε χώ­ρα κατά τη διάρ­κεια του κα­λο­και­ριού θα υ­πήρ­χαν και πολ­λά θύ­μα­τα α­πό πνιγ­μούς.

Τα προ­α­να­φερ­θέ­ντα δεί­χνουν ό­τι θα πρέ­πει να ε­κτε­λε­σθούν σύ­ντο­μα οι κα­τάλλη­λες έ­ρευ­νες για την ορ­θή δια­χεί­ρι­ση των α­κτών της Αι­για­λεί­ας.

Οι έ­ρευνες αυ­τές πρέ­πει να πε­ρι­λαμ­βά­νουν: με­λέ­τη της διά­βρω­σης των α­κτών α­πό τα κύ­μα­τα, ε­ντο­πι­σμό πι­θα­νών θέ­σε­ων που μπο­ρεί να υ­πο­στούν κα­το­λί­σθη­ση και με­λέ­τη της δη­μιουρ­γί­ας και διά­δο­σης κυ­μά­των τσου­νά­μι.

Α­ΝΤΙ­ΜΕ­ΤΩ­ΠΙ­ΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗ­ΜΑ­ΤΟΣ

>Κα­τα­γρα­φή των προ­βληµα­τι­κών τµηµά­των της α­κτής και ε­ντο­πισµός των αι­τίων της διά­βρω­σης

>Πο­σο­τι­κή µέ­τρη­ση των µα­κρο­χρό­νιων τά­σε­ων µε­τα­βο­λής της α­κτο­γραµµής

>Προσ­διο­ρισµός του κυµα­τι­κού κα­θε­στώ­τος και των διευ­θύν­σε­ων πα­ρά­κτιας στε­ρε­οµε­τα­φο­ράς

>Πρό­τα­ση µέ­τρων προ­στα­σί­ας των πα­ρά­κτιων ε­γκα­τα­στά­σε­ων α­πό τη διά­βρω­ση

ΜΕ­ΤΡΑ Α­ΝΤΙ­ΜΕ­ΤΩ­ΠΙ­ΣΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑ­ΒΡΩ­ΣΗΣ

>Α­πο­μά­κρυν­ση των αυ­θαί­ρε­των πα­ρά­κτιων κα­τα­σκευών (πρό­βο­λοι, προ­στα­τευτι­κά» τοι­χί­α, ο­γκό­λι­θοι, κλπ) που δια­κό­πτουν την πα­ρά­κτια στε­ρε­οµε­τα­φο­ρά

>Τε­χνη­τή α­να­πλή­ρω­ση των δια­βρω­μέ­νων πα­ρα­λιών και κα­τα­σκευ­ή προ­στα­τευτι­κών έρ­γων ό­που εί­ναι α­πα­ραί­τη­τα με­τά α­πό µμε­λέ­τη

>Α­να­κα­τα­σκευ­ή των πα­ρά­κτιων έρ­γων υ­πο­δο­μής µε σω­στές προ­δια­γρα­φές και κα­τάλ­λη­λη προ­στα­σί­α

Α­ΠΑ­ΡΑΙ­ΤΗ­ΤΕΣ ΜΕ­ΛΕ­ΤΕΣ

>Γε­ω­λο­γι­κή - ι­ζηµα­το­λο­γι­κή με­λέ­τη για τη σω­στή ε­πι­λο­γή του υ­λι­κού α­να­πλήρω­σης των α­κτών και τον ε­ντο­πι­σμό των κα­τάλ­λη­λων δα­νειο­θα­λάµων

>Υ­δρο­δυ­να­μι­κή με­λέ­τη της προ­ά­κτιας ζώ­νης µε με­τρή­σεις του­λά­χι­στον ε­τήσιας διάρ­κειας, ώ­στε να προσ­διο­ρι­σθούν µε α­κρί­βεια το κυ­μα­τι­κό κα­θε­στώς, τα πα­ρά­κτια ρεύ­μα­τα και η πα­ρά­κτια στε­ρε­οµε­τα­φο­ρά

>Λε­πτο­με­ρής βυ­θο­με­τρι­κή α­πο­τύ­πω­ση και με­λέ­τη της μορ­φο­λο­γί­ας και της γεω­λο­γί­ας του πυθ­μέ­να για το σω­στό σχε­δια­σμό των πα­ρά­κτιων έρ­γων